De Belgische regering heeft zopas een overeenkomst ondertekend met Engie voor een verlenging met tien jaar van de Tihange 3- en Doel 4-centrales. Engie zal de twee reactoren blijven beheren en krijgt in “ruil” een geplafonneerd bedrag van 23 miljard euro voor het begraven van het afval en de toekomstige ontmanteling van de centrales.
Probleem: de nationale instelling voor radioactief afval schat dat de kosten eerder 41 miljard zullen bedragen… Met andere woorden, de belastingbetaler betaalt voor de ontmanteling van de centrales die Engie in staat hebben gesteld om maximale winst te maken in België! En Engie garandeert zichzelf maximale kosten zonder enig risico te dragen!
Maar dat is nog niet alles. De kosten voor de renovatie van de centrales (ongeveer twee miljard euro) worden 50/50 verdeeld tussen Engie en… de Staat (d.w.z. belastingbetalers)!
En als kers op deze overval wordt de Staat in “ruil” 50% aandeelhouder van deze dochterondernemingen, maar worden de winsten op een zéér significante manier verdeeld. Als de marktprijzen voor elektriciteit onder een vaste prijs komen, moet de Staat Engie het verschil betalen. Als de marktprijzen hoger zijn dan de vaste prijs, zal de Staat deze “overwinst” terugkrijgen.
Dus als de elektriciteitsprijzen laag zijn: de belastingen die de bevolking betaalt garanderen hoge dividenden voor de aandeelhouders van Engie. En als de elektriciteitsprijzen hoog zijn: betaalt de bevolking de hoge prijzen! In beide gevallen profiteren de aandeelhouders van Engie van een gegarandeerd hoog rendement, zonder enig risico te nemen.
Ziehier wat puur kapitalisme is. Het is heel anders dan de mythe die overal wordt onderwezen dat de rijken het recht hebben om rijk te worden over de ruggen van de arbeiders omdat ze risico’s nemen!