De werkers moeten hun belangen verdedigen !

Het voorproefje van de verkiezingscampagne is nu al misselijkmakend. Er zullen klappen vallen en sociale minachting voor al de gewone mensen! 

Mensen zonder papieren en daklozen geboeid met plastic banden in het Brusselse Zuidstation: Brusselse politici beweren dat de politie “orde en veiligheid herstelt” en dat dit een eerste stap is om de sociale diensten in staat te stellen om voor deze mensen te zorgen. Leugens! 

Het zijn de machthebbers die wanorde en onveiligheid creëren. Afgelopen winter zag iedereen de mensen zonder papieren op de stoep slapen voor de vreemdelingendienst om hun asielaanvraag in te dienen. Er is een politieke consensus tussen alle regeringen van het land om hen op straat te laten. Hoe zit het met de daklozen, de mensen die beschadigd zijn door werkloosheid, ziekte en ellende en aan hun lot worden overgelaten? Alle OCMW-werkers weten dat er niets voor hen is, niets anders dan het adres van een overvolle nachtopvang.

En dit is nog maar het begin van de demagogie! De federale minister van Justitie, Vincent Van Quickenborne (Open VLD), heeft verklaard dat hij “weigert dat huisvrouwen hun kinderen opvoeden op kosten van de maatschappij”. Toch krijgt 92% van de huisvrouwen helemaal geen uitkering. Maar dat maakt voor Conner Rousseau, voorzitter van Vooruit (de vroegere socialistische partij in Vlaanderen) niet uit: “een huisvrouw rijdt ook op onze wegen, haar kinderen gaan naar onze scholen en als ze ziek zijn, kan ze rekenen op onze gezondheidszorg”. Deze politici hebben geen scrupules. Ook in Vlaanderen is er een tekort aan crèches en leerkrachten! En het zijn de huismoeders, die de kinderen moeten opvoeden omdat de Staat weigert het correct te doen, die hier nu verantwoordelijk voor zouden zijn?! 

Verantwoordelijk voor wat precies? De lage lonen van kinderverzorgsters? Voor de erbarmelijke werkomstandigheden die mensen wegjagen uit het onderwijs? Zijn moeders uit de arbeidersklasse de baas over de regering? Nee, als dat het geval was, zouden we niet dezelfde maatschappij hebben en zou er geen tekort zijn aan crèches of scholen!

Deze demagogie, die de vooroordelen tegen de zwaksten gebruikt, is ook een voorbereiding op het beleid van de volgende regering, die van werkers en armen zal moeten nemen om de rijken nog meer te verrijken! Het is de eerste stap in een nieuwe “hervorming” van de werkloosheidsverzekering om de werkloosheidsuitkeringen te verlagen en mensen te dwingen lonen te accepteren die te laag zijn om fatsoenlijk te kunnen leven.

Om een beleid te voeren dat een kleine minderheid van kapitalisten dient, verdelen politici werkers in categorieën om hen beter te kunnen tegenwerken en verzwakken. Maar laat je niet misleiden! Een bewuste werker weigert in de val te lopen van demagogen die hem willen opzetten tegen de werkloze die hij wordt aan het einde van zijn contract, de gehandicapte die hij zou kunnen worden als zijn gezondheid op is, de gepensioneerde die hij op een dag zal zijn. Wij allen, jong en oud, mannen en vrouwen, werkenden en werklozen, Belgen en buitenlanders, vormen dezelfde sociale familie, dezelfde grote sociale massa van wie het werk, het verstand en de inzet de basis vormen waarop de maatschappij functioneert.

Als, ondanks de aanzienlijke rijkdom die werkers creëren, hun lonen en pensioenen worden opgevreten door de inflatie, als we zwoegen op het werk voordat we wanhopig aan de dop raken, als onze ouders alleen sterven in ziekenhuisafdelingen, als onze kinderen geen leraren hebben, dan is dat niet de schuld van het noodlot, maar het resultaat van de strijd die de kapitalisten en hun politieke dienaren voeren tegen de arbeidersklasse!

Dit is de waarheid die moet worden geroepen, met steeds meer mensen, totdat het leger van werkers de moed hervindt om zijn belangen te verdedigen, de belangen van al diegenen die het slachtoffer zijn van de aberraties en onrechtvaardigheden van het kapitalisme, van de werkloosheid, lage lonen, ellende en oorlogen.

Natuurlijk is het niet genoeg om slechts één dag samen te komen, te demonstreren of te staken, ook al zijn dit essentiële defensieve strijd. De grote kapitalistische machten leiden de wereld naar een ramp. De bazen weten dit en daarom voeren ze hun aanvallen op de werkers om hun kapitaalreserves op te bouwen en de werkers te verpletteren voordat zij hen verpletteren.

Het enige deel van de samenleving dat er echt belang bij heeft om de vooruitgang van wetenschap en technologie en de enorme creatieve kracht van menselijke arbeid te gebruiken om te herstellen, om te bouwen, om te verzorgen en de volkeren te helpen om armoede, werkloosheid en oorlog te bestrijden, is de arbeidersklasse. Het is de arbeidersklasse die koste wat het kost de macht moet grijpen om te beslissen en te sturen.