Nahel, een 17-jarige uit een voorstad in het noord-westen van Parijs, werd door een politieagent door het hart geschoten. Zonder de video van een voorbij-gangster zouden de leugens van de politie door de rechtbanken en de media zijn geaccepteerd: de bestuurder “probeerde weg te rijden door op de ambtenaar in te rijden”! Maar de video laat duidelijk zien dat dit een moord was: de auto stond stil, de bestuurder en passagiers bedreigden de politie niet, het pistool was gericht en toen de auto langzaam op gang kwam, was een enkel schot genoeg om te doden.
Het is geen vergissing: politieagenten schieten op jongeren om ze te doden! Raciale profilering en racisme van een deel van de politieagenten ruïneren het leven van jongeren… wanneer ze hen niet doden! Twee weken eerder, in Angoulême, werd een jonge arbeider van Guinese afkomst gedood door een politieagent in gelijkaardige omstandigheden. De Belgische politie blijft niet gespaard van racisme en van de jacht op jongeren van zwarte of Noord-Afrikaanse afkomst.
Zo veroorzaakte de dood van Nahel een golf van rellen die tot in Brussel verspreidde en de legitieme woede van jongeren in volkswijken weerspiegelde.
Maar het inslaan van winkelruiten, het verbranden van vuilnisbakken, auto’s van buren of zelfs politiebureaus lost het probleem niet op.
Want het probleem is dat een kleine minderheid van rijken – bourgeoisie, kapitalisten, renteniers – de rijkdom monopoliseert die geproduceerd wordt door het werk van de hele samenleving. En deze minderheid blijft rijker worden ten koste van een heel deel van de bevolking dat armer wordt.
De profiteurs houden dus bewust een politiemacht in stand die bereid is alles te doen om hun privileges te verdedigen, evenals een onrechtvaardig rechtssysteem om hun privileges en hun privébezit te verdedigen, en ook om de politie in te dekken.
We zien dit ook in België. De werkers bij Delhaize wilden zich verdedigen tegen de toekomstige ontslagen die zullen volgen op het beleid van de aandeelhouders om winkels te franchisen om meer winst te maken. De stakers en piketten werden geconfronteerd met deurwaarders, boetes en politie van deze “justitie” die de aandeelhouders steunt.
Preken regeringen geweldloosheid tegenover jongerenrellen? Maar het is met geweld dat de bazen en degenen die regeren de werkers ondermaatse lonen opleggen, arbeidsomstandigheden met peesontstekingen en ongelukken, miserabele pensioenen… En het is met geweld dat ze de demonstranten het zwijgen opleggen, net zoals ze jacht maken op de mannen en vrouwen zonder papieren.
Dit kapitalistische systeem zit verstrikt in zijn eigen tegenstellingen. Alles wordt in het werk gesteld om de rijken in staat te stellen zich te verrijken ten koste van de bevolking en de arbeiders, waardoor de ongelijkheid toeneemt en de sociale crises verergeren, waardoor het geweld in het algemeen en de frequentie van woede-uitbarstingen alleen maar kunnen toenemen.
Zo heeft de Franse regering met haar wet van 2017 op de weigering om te gehoorzamen de politie een vrijbrief gegeven om te doden. En de Belgische regering probeert een anti-”amokmakers”-wet aan te nemen die een betogingsverbod zou opleggen aan mensen die door de klassenjustitie van de burgerij worden beschuldigd van overtredingen of vandalisme tijdens eerdere protestbijeenkomsten.
Sommige Franse politieagenten die banden hebben met extreem-rechts, met name in de vakbonden Alliance en Unsa, zeggen dat ze vechten tegen dit “ongedierte” en dat “tegenover deze woeste hordes is het niet langer voldoende om om kalmte te vragen, we moeten kalmte opleggen”.
Ze bieden zichzelf nu al aan om de sociale onrust en opstanden neer te slaan die onvermijdelijk zullen worden uitgelokt door de economische crisis, de verarming van de bevolking en nu de oorlog in Oekraïne.
De opstand van Prigojine, hoofd van de privé Wagner-militie, is afgebroken, maar deze heeft aangetoond hoe fragiel de macht in Rusland is. De val van Poetin doet vrezen voor chaos, die Rusland en alle landen rond de voormalige USSR alleen maar zou kunnen destabiliseren.
De kapitalistische samenleving is overal instabiel en dit leidt ertoe dat de kapitalisten hun onderdrukkingsmiddelen tegen de bevolkingen versterken om hun privileges te behouden. En deze situatie kan alleen maar erger worden, totdat de werkende klasse een einde maakt aan dit systeem zonder toekomst. Omdat werkers alles produceren en alles organiseren in de maatschappij, is het aan hen om deze te besturen, zodra ze het privé-eigendom van kapitaal en bedrijven hebben afgeschaft. Dan kunnen de krachtige productiemiddelen die onder het kapitalisme zijn gecreëerd, worden gebruikt om het algemeen welzijn op elk continent te ontwikkelen.