Al maanden uiten de werkers van Ryanair hun woede met stakingen van twee of drie dagen. Geconfronteerd met hun eisen probeerde de directie van Ryanair het protest te breken door de stakers te intimideren, te dreigen met het schrappen van banen, enz. Maar de dreigementen hadden het tegenovergestelde effect en de stakers kondigden aan dat ze bereid waren om één weekend per twee weken te staken.
Hun vastberadenheid deed de directie toegeven en zij beloofde de lonen te verhogen, de rustdagen te respecteren, rekening te houden met vluchten zonder passagiers in de werktijd, alsmede medische controles en reiskosten te vergoeden, of de maaltijdcheques te verhogen.
De werkers van Ryanair hebben tenminste de kracht verkregen om ervoor te zorgen dat de toezeggingen van de directie worden nagekomen.