Werkers mogen extreemrechts op geen enkele manier vertrouwen

De verkiezingscampagne begint. Aan Franstalige kant trapten de partijvoorzitters de campagne af met een debat op RTBF. En zoals ze elke vijf jaar doen, begonnen ze hun misleidende beloften te tonen.

Maar velen van ons geloven hun verkiezingscircus niet meer.

De realiteit is dat alles erger wordt, met de medeplichtigheid van de ene regering na de andere!

Bedrijven ontslaan mensen ongestraft. De huren stijgen, terwijl lonen, pensioenen en uitkeringen worden opgegeten door de stijgende prijzen. En in het buitenland nemen de oorlogskansen toe, stijgen de militaire uitgaven overal en wordt oorlogszucht, zoals in Frankrijk met Macron, de norm.

In Vlaanderen scoort het Vlaams Belang het best in de peilingen. In Wallonië zit extreemrechts ook in de lift, ook al komt dat nog niet tot uiting in de peilingen. Veel kiezers zeggen tegen zichzelf “we hebben ze nog niet geprobeerd, ze zijn nog niet verrot door in de regering te hebben gezeten zoals de socialistische, liberale, christelijke en groene partijen”.

Maar je hoeft alleen maar naar andere landen te kijken om te zien dat extreemrechts niet aan de kant van de werkers staat!

In Italië staat Giorgia Meloni met haar extreemrechtse partij Fratelli d’Italia aan het hoofd van de regering. Daar voert ze een meedogenloos anti-arbeidersbeleid in dienst van de kapitalisten. Een van haar eerste maatregelen was het afbreken van het “burgerinkomen”, een minimum overlevingsinkomen waar honderdduizenden gezinnen van afhankelijk waren. En als bewijs van haar onderdanigheid aan de kapitalisten, toen Meloni verklaarde dat ze de banken wilde belasten, zoals ze tijdens haar campagne had beloofd, is ze in 24 uur van mening compleet veranderd, doodsbang door de storm die speculanten in reactie daarop op de financiële markten loslieten!

Overal waar extreemrechts aan de macht is, is het tegen de werkers! In Oostenrijk was het de FPÖ-partij, die van 2017 tot 2019 aan de macht was, die de 60-urige werkweek opnieuw invoerde. In Polen had de extreemrechtse regering, voordat ze werd vervangen door een andere regering, alle vrijheden beperkt, inclusief het recht op abortus. In Hongarije nam de regering van Viktor Orban in 2019 een wet aan die bazen toestaat om tot 400 uur overwerk per jaar te eisen van hun werkers, die ze dan drie jaar later mogen betalen. En in Israël helpt de extreemrechtse regering van Netanyahu het land van de Palestijnen te stelen en richt ze massamoorden aan in de Gazastrook.

Overal waar extreemrechts aan de macht komt, laat het zijn ware gezicht zien: dat van de ergste vijand van de werkers!

Extreemrechts in België maakt hier geen uitzondering op. Terwijl bazen om bezuinigingsmaatregelen vragen van de volgende regering, terwijl de gouverneur van de nationale bank het heeft over het knippen in de overheidsuitgaven met 2,5 miljard per jaar en voorstelt om de marge voor loonstijgingen naast indexatie te schrappen, verklaart het Vlaams Belang dat “er nog geld te recupereren valt!” en dat “we ons concentreren op het verminderen van uitgaven en kosten”! Met andere woorden betekent dit dat het Vlaams Belang van plan is om meer geld uit de zakken van de bevolking te kloppen, in het bijzonder van werkers, werklozen en gepensioneerden.

Dat is wat extreemrechtse politici willen! Zoals iedereen die zijn neus in de regeringstrog wil steken, vermenigvuldigen ze hun beloften en demagogische toespraken om de kiezers te verleiden, maar als ze worden verkozen, zullen ze net als de anderen de bevolking laten betalen voor de crisis.

Hoe dan ook, of het nu een coalitie is met extreemrechts of niet, de grote bazen verwachten dat de volgende regering een groot offensief zal lanceren tegen de bevolking.

Het enige dat zoiets zou kunnen tegenhouden is een brede en vastberaden actie van de werkende mensen!

Vandaag de dag lijkt het voor de meeste werkers onmogelijk om zich collectief te verdedigen omdat ze zich zo geïsoleerd voelen en gevangen in de wurggreep van de concurrentie. In bedrijven hebben velen het gevoel dat “ja, het is het hele systeem dat veranderd moet worden, het zou mogelijk zijn als we allemaal aan hetzelfde zeel trekken, maar vandaag heeft iedereen duizend problemen om aan te pakken en probeert iedereen zich individueel te redden”.

Geconfronteerd met dit gebrek aan perspectieven bij de werkende mensen blijkt extreemrechts eens te meer de grootste vijand van de werkers te zijn! Extreemrechts voedt zich met verdeeldheid en verdiept die door Vlamingen tegen Walen op te zetten, Belgen tegen immigranten, mannen tegen vrouwen, werkenden tegen werklozen, enzovoort.

Dus met het oog op de gevolgen van de crisis, met het oog op de bezuinigingen die de volgende regering zal proberen op te leggen en met het oog op de oorlogen die in aantocht zijn, moeten werkers niet stemmen op extreemrechts, hun ergste vijand, maar zich voorbereiden op de strijd van morgen, door alle breuklijnen en grenzen te slechten, die alleen de belangen van het patronaat dienen!