De leiders van de Europese Unie hebben moeizaam een overeenkomst bereikt over wat ze de vluchtelingencrisis noemen. Die bevestigt al de regelingen die een schande zijn voor dat Europa van de rijken. De overeenkomst wil de migranten blijven opsluiten in de armste landen en criminaliseert steeds meer de vrouwen, kinderen en mannen die ellende en oorlog ontvluchten.
Voor de extreemrechtse groepen van de Europese regeringen is dat een overwinning.
Wat zij betreft die zoals Macron of Michel zich als beschermers willen voordoen van een Europese ideaal, ze zijn verachtelijk door hun hypocrisie. Eigenlijk verdedigen ze dezelfde afwijzing van de migranten.
Zo heeft Michel de dag na de top nadrukkelijk aangekondigd dat België zich er niet toe had verbonden om migranten op te nemen. Wat de schepen met migranten die door ngo’s gered zijn betreft, had hij met veel cynisme verklaard dat België niet betrokken was, gezien het geen haven op de Middellandse zee had. Anders gezegd: Italië moet maar zelf zijn plan trekken.
Samen met Macron beschuldigen Michel en Francken deze humanitaire organisaties in de kaart te spelen van de smokkelaars door de overlevenden te helpen. Maar wat de smokkelaars in de kaart speelt, is de politiek van de rijke landen die de grenzen op slot maken en het ontvluchten van ellende en oorlog in misdaad veranderen.
Er is geen “vluchtelingencrisis” in Europa maar een politieke crisis. Dit is niet wegens tekort aan middelen dat rijk Europa de migranten weigert, wiens aantal sinds 2015 gedaald is, op een waardige manier op te vangen. De anti-vluchtelingen maatregelen zijn simpelweg het enige politiek argument van talrijke regeringen. Salvini, nieuwe minister van Binnenlandse zaken in Italië en leider van een extreemrechtse partij, is er het beeld van. Hij stelt zijn steeds hardere politiek tegen de migranten voor als enig middel om een beter leven aan te bieden aan de Italianen. Tezelfdertijd legt hij uit dat de strijd tegen werkonzekerheid, waarvan zijn regering een prioriteit beweerde te maken, geen bedreiging moet vormen voor de ondernemers. Een boodschap die de Italiaanse bazen heel goed ontvangen en waaruit de werkers van hun kant de lering moeten trekken!
Want het is in de naam van de werkloosheid en de achteruitgang van de levens- en arbeidsomstandigheden in alle landen van Europa, dat de politici uit alle partijen de jacht op migranten rechtvaardigen. Dit is in de naam van de belangen van de armen uit hier dat ze de afwijzing van de armsten uit elders rechtvaardigen. De politici die verantwoordelijk zijn voor de maatregelen die al decennia de werkers verarmen, beweren op deze manier hen te beschermen met deze verachtelijke maatregelen!
Maar Europa veranderen in een fort dat verboden is aan de migranten zal geen enkele werker beschermen tegen de werkloosheid en de onzekerheid. De afwijzing van de migranten zal geen enkel gewoon gezin beschermen tegen onbetaalbare huur en facturen. Deze verergering van onze levensomstandigheden hier, in de rijke landen van de planeet, is het resultaat van de sociale oorlog die de opeenvolgende regeringen tegen ons voeren, om de burgerij in staat te houden haar winsten te verhogen.
De winsten zijn enorm groot en de omzetcijfers van de grote groepen gaan naar omhoog. Ja, de aandeelhouders van de grote groepen, de eigenaren van de kapitalen, stoppen zich ermee vol. Maar hun economie blijft in crisis en de productieve investeringen hebben het niveau van voor de ineenstorting van 2008 nog niet bereikt. De gevolgen, het zijn de werkers die ze betalen, door een paar verworven rechten die vroeger in de rijkste landen verkregen zijn te schrappen en door de uitbuiting overal te verergeren.
Het kapitalisme in crisis stort de hele maatschappij in chaos. De economische oorlog die de grote kapitalistische groepen tegen elkaar voeren op het wereldtoneel veroordeelt drie kwart van de mensheid tot ellende. Zelfs hier, in één van de rijkste landen van de planeet bieden de werkers het hoofd aan het ineenstorten van hun levensstandaard.
In meerdere wereldgebieden verandert de economische oorlog in een gewone oorlog. De grote mogendheden grijpen direct of via gewapende bendes in, om hun overheersing te behouden en de belangen van hun kapitalisten te verdedigen.
Ja, de hele maatschappij gaat slecht. De odyssee van de migranten is een tragisch aspect van de sociale ramp die alle werkers bedreigt.
Laten we ons dan niet vergissen over onze vijanden en laten we ons niet verdelen onder armen! Uitgebuitenen die de bommen en de ellende moeten ontvluchten en op de wegen zwerven of uitgebuitenen die hier geboren zijn of al lang in de rijke landen leven, we hebben dezelfde belangen. We moeten dezelfde strijd voeren tegen de overheersing van de kapitalistische minderheid die de hele maatschappij naar de afgrond duwt.