35 000 gezinnen wachten op een sociale woning in Wallonië. Dit is een rampzalige toestand en die verergert steeds. Maar in plaats van woningen massaal te bouwen wast de minister PS Paul Furlan zich schoon door de gezinnen aan te klagen dat ze te ruime woningen zouden bezetten…
Het probleem is dat het geld ontbreekt voor de ontwikkeling en voor het onderhoud. De Waalse regering en de steden hebben inderdaad miljarden uitgegeven in Marshall plannen en andere cadeaus aan de bedrijven, als ze het niet gewoon in de open bek van Dexia en andere speculerende banken hebben gegooid.
Tegenover deze toestand hebben de leiders van de woningmaatschappijen een geniaal idee gehad: de huurprijzen verhogen!
Het is helemaal geen noodlot, maar een politieke keuze: alles voor de rijken, niets voor de armen… tot de armen in opstand komen en hun zaken zelf aanpakken.