Onder het mom van discriminatiebestrijding op de werkvloer vroeg de Vlaamse minister van Werk in 2021 aan de patronale federaties om zelf onderzoek te doen naar discriminatie… waarvoor zij verantwoordelijk zijn. Enkele miljoenen euro’s zijn uitgegeven aan deze onderzoeken, waarvan een deel aan de bedrijven is betaald.
Er zijn talloze gevallen van discriminatie op de werkvloer: de ene persoon kan te oud zijn voor een baan, de ander kan niet genoeg ervaring hebben, een derde kan minder betaald krijgen omdat ze zwanger dreigt te worden… Om nog maar te zwijgen van de racistische discriminatie die in veel bedrijven bestaat, waar zwarte of Noord-Afrikaanse mensen vaak in ondergeschikte posities blijven.
In een onderzoek uit 2022 beweerde een op de twee Europese werkers de afgelopen 12 maanden slachtoffer te zijn geweest van discriminatie, voornamelijk op basis van leeftijd, geslacht of afkomst.
3 jaar later zouden deze onderzoeken eindelijk zijn uitgevoerd… Maar sommige patronale federaties, zoals de bouw-, automobiel-, textiel- en voedingsindustrie, hebben aangekondigd dat ze weigeren de resultaten te communiceren, zelfs aan de minister, die hen nochtans heeft gezworen dat er geen sancties of verplichtingen zullen worden opgelegd.
De ministers proberen boos eruit te zien, maar de grote bazen nemen het geld aan… en geven geen krimp. Ze weten heel goed dat de minister in hun dienst niets zal doen en de schandelijke realiteit van discriminatie in deze bedrijven niet wil laten zien.
Deze weigering van de bazen onthult de rol van de Staat in de kapitalistische samenleving: de armen controleren en onderdrukken, maar buigen voor de rijken!