De herdenkingen van 8 mei 1945 vieren “het einde van de oorlog” en de “overwinning van de democratieën op nazi-Duitsland”. Maar de oorlog eindigde niet op die dag. Hij verschoof met de opstanden en confrontaties tussen de grootmachten.
In Algerije, Indochina en Korea bleven de legers van de imperialistische landen miljoenen mensen vermoorden. De Joden, overlevenden van de vernietigingskampen, werden door Westerse regeringen gedwongen om naar Palestina te emigreren, Palestijns land te onteigenen en de Staat Israël op te bouwen, ten koste van een oorlog die al 75 jaar duurt.
En vandaag bereiden de voormalige geallieerden van 1945 – de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Rusland en China – zich actief voor op een confrontatie in wat een nieuwe wereldwijde vuurzee zou kunnen worden.
Er is maar één bevrijding, er is maar één mogelijke vrede: die van de revolutie van alle volkeren om een einde te maken aan het kapitalistische systeem en een samenleving te vestigen die geleid wordt door de werkers van de hele wereld.