De cipiers van een paar gevangenissen staken al drie weken. Terwijl ze al constant onderbemand zijn, legt de regering besparingen met 10% af op de loonmassa. Dit betekent dat de vertrekken niet vervangen worden en dat de cipiers met 10-20% personeel minder zullen moeten werken. Dit voor meer gevangenen (+2 200 in 10 jaar) in overbevolkte gevangenissen. Daarbovenop komen er besparingen in de werking. Zo hebben ze in 2015 moeten kiezen tussen shirts of schoenen te kopen voor de vernieuwing van de uniformen!
Belastingcontroleurs, personeel van de rechtbanken, spoormannen, ziekenhuispersoneel… al de openbare diensten verduren besparingen en besparingen en de werkomstandigheden verslechteren. Het wordt soms moeilijk en zelfs onmogelijk om de gepaste dienst te krijgen. Dan worden de belastingcontroles, zeker de moeilijke, bij de rijken niet gevoerd. De justitie heeft maanden en zelfs jaren achterstand, zeker voor de armen die de middelen niet hebben om zich grote advocaten te veroorloven. Treinen komen te laat aan, leerlingen hopen zich in overbevolkte lokalen op met leerkrachten op de rand van burn-out, enz. enz. enz. Ja, alles draait vierkant!
En ziedaar drie topmanagers, waaronder Johnny Thijs, oud-baas van BPost, die een oproep lanceren om “het land dat de indruk geeft niet meer te werken, nieuw leven in te blazen”! Ze zouden ons willen doen geloven dat het patronaat beter zou doen dan de Staat? Maar als de openbare diensten slecht gaan, is het door al deze bezuinigingspolitiek. Daarom ligt het land op zijn knieën. En de gemaakte besparingen hebben het patronaat geprofiteerd! Belastingvermindering voor de vennootschappen van 45% naar 33,99% in 1999 en naar 25% vandaag?! Notionele intersten, rulings, verlaging van de sociale bijdragen voor het patronaat voor een bedrag van enkele miljarden per jaar… Het geld dat vandaag ontbreekt in de schatkist om de openbare diensten te doen werken zit in de kluizen van de rijksten!
En wat is het “voorbeeld van succes” dat deze managers in hun oproep naar voren brengen? “Belgacom, nu Proximus en De Post, nu BPost”! Een succes, die privatiseringen die deze openbare diensten in winstmachines voor de aandeelhouders hebben veranderd?! Niet voor de gebruikers, en nog minder voor de werkers! Bij de Post hebben ze met nieuwe onvaste statuten de lonen verlaagd en de werklast verhoogd. Wat Proximus betreft, schrappen de aandeelhouders er nog 3 500 banen vandaag. Het is precies het “succes” van de aandeelhouders die een ramp is voor de werkers!
Als de staking van de cipiers vandaag met sympathie door veel werkers wordt bekeken, ook bij BPost en Proximus, is het omdat de problemen van de cipiers spreken iedereen aan en niet alleen in de openbare sector. Zijn verlofdagen niet kunnen nemen wegens de onderbemanning, het werk van twee moeten doen wegens een herstructurering waarbij een deel van de collega’s ontslagen zijn, het respect van de veiligheidsregels verbreken wegens tijdgebrek. In welk bedrijf komt dat niet voor?!
Eigenlijk doet de Staat niets anders dan op nationale schaal toepassen wat het patronaat in de bedrijven toepast: bij de werkers nemen om de aandeelhouders steeds meer te verrijken! Ook al bedrijven sluiten, de kwaliteit daalt, de veiligheid wordt niet nageleefd, …
Dat parasitisme van een rijke sociale klasse die piepklein is, is precies de oorzaak van het algemeen verval en van de onmogelijke planning op lange termijn, in België en elders, op Europees of wereldniveau. Want de kapitalistische klasse kan de maatschappij niet beheren anders dan voor haar onmiddellijke winst.
Er is geen reden om de regels van dat systeem dat onder onze ogen failliet gaat, te volgen. En met de betoging van deze dinsdag kunnen we dat allemaal samen zeggen. Meer werken terwijl meer dan één miljoen mensen in België geen werk hebben? Meer werken terwijl de technische vooruitgang het mogelijk maakt zoveel meer te kunnen produceren met veel minder inspanningen? Dit is absurd. Even absurd als dat systeem dat geen andere toekomst ons aanbiedt dan terug naar de 19de eeuw te gaan!
Hiertegen kunnen de werkers iets anders verdedigen: het verdelen van het werk onder iedereen zonder loonverlies! Dat ze van de winsten nemen om iedereen werk en loon te geven! Men zal dan leerkrachten genoeg hebben in de scholen, men zal de woningen die ontbreken kunnen bouwen, de gebrekkige infrastructuur herstellen, oplossingen vinden voor de verouderde kerncentrales… en zo zal er minder volk zitten in de gevangenissen. De toekomst behoort de werkers toe!