In België, net als in veel andere landen, zijn vrouwen nog nooit zo goed vertegenwoordigd geweest op universiteiten, in de politiek en zelfs in raden van bestuur. Aanklachten van misbruik en verkrachtingsschandalen halen regelmatig de krantenkoppen en politici houden regelmatig toespraken en nemen wetten aan die het patriarchaat lijken terug te draaien, zoals de wet tegen vrouwenmoord die afgelopen juni in België werd aangenomen.
Maar laat je niet misleiden door de retoriek en de nepwetten!
De vertegenwoordiging van vrouwen, toespraken en wetten voorkomen niet dat de onderdrukking van vrouwen doorgaat. Seksistische ideeën zijn nog steeds stevig verankerd, ook onder jongeren, zoals in Frankrijk waar één op de twee mannen tussen 24 en 35 jaar vindt dat een vrouw moet stoppen met werken om voor haar kinderen te zorgen, of in België waar 1 op de 5 mannen denkt dat vrouwen graag gedwongen worden tijdens een seksdaad.
De verdeling van huishoudelijke taken is al meer dan 20 jaar vrijwel ongewijzigd gebleven en het aantal huishoudelijke uren van vrouwen, dat gemiddeld al 50% hoger ligt dan dat van mannen, neigt naar een toename. De mooie toespraken en nepmaatregelen van politici voorkomen niet dat de loonongelijkheid toeneemt, of dat het aantal veroordelingen voor verkrachting afneemt terwijl het aantal klachten toeneemt!
De crisis en de verslechterende economische situatie hebben een veel grotere impact op de situatie van vrouwen dan de retoriek van politici of bedrijfsleiders.
Wereldwijd is de situatie nog erger: 67 landen beschouwen huiselijk geweld niet eens als een misdaad en 20% van de vrouwen tussen de 20 en 24 jaar is getrouwd voordat ze meerderjarig zijn. Miljoenen meisjes worden gedwongen besneden. In Saoedi-Arabië, waar het regime wordt gesteund door dezelfde westerse politici die zichzelf opwerpen als voorbeelden van feminisme, staan vrouwen nog steeds onder de wettelijke voogdij van hun echtgenoot of vader. In India halen bestraffende groepsverkrachtingen regelmatig het nieuws, waardoor vrouwen die zichzelf willen bevrijden en in opstand willen komen tegen het patriarchaat worden herinnerd aan de risico’s die ze lopen. In de Verenigde Staten werd abortus in 2022 opnieuw verboden in verschillende staten, waardoor miljoenen vrouwen gedwongen werden te reizen of het risico te nemen van een veel riskantere illegale abortus.
Het kapitalisme houdt de onderdrukking van vrouwen in stand!
Kapitalisten, die vertrouwen op de onderdrukking van werkende mannen en vrouwen, moeten oude onderdrukkingen in stand houden om hun overheersing te handhaven!
Antifeminisme, racisme en minachting voor werklozen worden in tijden van crisis aangewakkerd door politici die gesteund worden door kapitalisten: ze moeten de woede van de mensen afleiden naar zondebokken. Het is geen toeval dat de Franse kapitalist Vincent Bolloré, die eigenaar is van de zender CNEWS, Zemmour heeft gesteund zodat hij zijn reactionaire ideeën kan verspreiden.
Om hun plunderoorlogen voor te bereiden, zijn de kapitalistische Staten bereid om de status van vrouwen 100 jaar terug te zetten. In Frankrijk wil de regering, om de door Macron aangekondigde “demografische herbewapening” te beginnen, vruchtbaarheidstests gratis uitdelen aan 25-jarigen om jongeren aan te moedigen niet tot hun 35e te wachten met het krijgen van kinderen, terwijl het budget voor de aanpak van huiselijk geweld blijft krimpen…
De enige vooruitgang die vrouwen hebben geboekt, is te danken aan strijd!
Het kapitalisme heeft vrouwen gedwongen buitenshuis te werken om ze uit te buiten, maar heeft ze tegelijkertijd een pad naar emancipatie gegeven door ze uit hun isolement en huiselijke opsluiting te halen en ze de mogelijkheid van financiële onafhankelijkheid te geven. Terwijl het kapitalisme onderdrukking blijft voeden, heeft het de voorwaarden geschapen voor een samenleving die vrij is van patriarchaat. Als werkende vrouwen konden ze het recht krijgen om zich politiek uit te drukken, te stemmen en een politieke rol op zich te nemen. Niet door te demonstreren voor hervormingen, maar door hun plaats in te nemen in de strijd tegen kapitalistische onderdrukking en te leren vechten voor hun belangen als vrouwen en werksters, en door de mannen in hun beweging op te voeden!
Alleen de omverwerping van het kapitalisme kan een einde maken aan de onderdrukking van vrouwen!
In Rusland ontketenden vrouwen op 8 maart 1917, midden in de oorlog, de Revolutie, die ertoe zou leiden dat arbeiders de macht zouden grijpen via sovjets – democratisch gekozen vergaderingen en raden – in elk district en elke fabriek. In die tijd was Rusland doordrenkt van vrouwenhaat en het was diep geworteld in de traditie om de mannen op hun trouwdag een zweep te geven. In slechts een paar maanden tijd zette de revolutie alle sociale verhoudingen op zijn kop. Door de Staat en het kapitalisme in vraag te stellen, veranderden de arbeiders, waaronder vooral vrouwelijke arbeiders, het achterlijke Rusland in het meest geavanceerde land ter wereld op het gebied van vrouwenrechten.
In oktober 1917 was Rusland het eerste land dat een vrouwelijke minister had, dat juridische en politieke gelijkheid (en dus stemrecht) tussen vrouwen en mannen afkondigde en dat het recht op echtscheiding voor vrouwen en het recht op abortus in de wet verankerde. Ter vergelijking: in België werd het vrouwenkiesrecht pas in 1948 van kracht en het recht op abortus werd pas gedeeltelijk toegestaan in 1990…
De Russische revolutionairen lieten het daar niet bij. Om de verdeling van huishoudelijk werk te verbeteren, maakten de arbeiders die aan de macht waren er een collectieve taak van door crèches en kantines te gaan bouwen, zodat politieke gelijkheid niet slechts een retoriek zou zijn, maar kon worden bereikt door vrouwen te bevrijden van hun dubbele dag.
Het programma was vastgesteld, maar het zou nog jaren duren voordat gelijkheid tussen vrouwen en mannen in de praktijk volledig werd bereikt. De economische achterstand van het land, de burgeroorlog die er woedde en de economische wurggreep van de kapitalistische Staten hielden het land in een staat van onderontwikkeling en maakten het mogelijk dat een kaste van bureaucraten onder leiding van Stalin de macht overnam en de feministische verworvenheden van de revolutie geleidelijk liquideerde.
Maar de Russische revolutie toonde de enige manier om een einde te maken aan alle onderdrukking, dus de onderdrukking van vrouwen!
In een tijd waarin de crisis leidt tot de opkomst van extreemrechts en het risico van een algemene oorlog, is het vooruitzicht van revolutionaire verandering noodzakelijker dan ooit!