Franse President Macron verkondigt dat het niet uitgesloten is dat er in de toekomst westerse troepen naar Oekraïne worden gestuurd. Dit is niet alleen een opschepperij naar zijn mede-NAVO-leden. Door dit idee te verspreiden, richt Macron zich ook tot de bevolking van het Westen in een poging ons voor te bereiden op een algemene oorlog.
Toch beweren de Noord-Amerikaanse en Europese kapitalistische heersers dat ze geen oorlog voeren tegen Rusland. Deze hypocrieten proberen te verbergen dat ze al jaren bezig zijn overal rond Rusland militaire bases op te zetten om de zeer vruchtbare grond en markten van Oekraïne af te pakken van de Russische oligarchen. Ze wisten al dat dictator Poetin het risico nam om honderdduizenden werkers naar de slachtbank te sturen om te verdedigen wat hij beschouwt als het eigen domein van de Russische bureaucratie en oligarchen!
En ondanks de oorlog zijn de doelstellingen van de westerse kapitalistische heersers niet veranderd: van Oekraïne hun vazal maken om het te integreren in hun economie en het conflict gebruiken om hun Russische concurrent te verzwakken. Daarom hebben ze Oekraïne bewapend, niet om het Oekraïense volk te helpen!
Na twee jaar oorlog zijn sommige doelstellingen van de westerse kapitalisten bereikt. De oorlog heeft de greep van Amerikaanse en Europese financiers op de Oekraïense economie enorm versterkt. De miljarden dollars en euro’s die in de vorm van leningen aan de Oekraïense regering zijn betaald, zullen door het Oekraïense volk moeten worden terugbetaald. En het is nog steeds via leningen en aandelenaankopen dat westerse kapitalisten Oekraïense bedrijven in handen krijgen, en in het bijzonder de grote landbouwgroepen. Van de 10 grootste landbouwconcerns in Oekraïne hebben er 8 hun hoofdkantoor in de Verenigde Staten of in een land van de Europese Unie! En met de oorlog concentreren deze kapitalistische groepen steeds meer land, door te profiteren van de mobilisatie in het leger van veel arme boeren die vroeger op kleine boerderijen werkten.
Maar om de rijkdom van Oekraïne op lange termijn uit te baten, geven kapitalisten de voorkeur aan een stabiele situatie. Daarom is het doel van de Navo niet om Poetin omver te werpen of de Russische Staat te vernietigen, maar alleen ervoor zorgen dat Zelenski de middelen heeft om zoveel mogelijk grondgebied veilig te stellen, totdat het voor hen gunstiger lijkt om een regeling te treffen met Poetin om de gevechten te stoppen.
In elk geval is dit een waarschijnlijk scenario. Want de kapitalisten kunnen alleen oorlog voeren met de steun van de bevolking. En in Oekraïne tekent zich na twee jaar afslachting een begin van verzet af tegen de poging om de mobilisatie te verbreden, vooral onder de gewone bevolking die de zwaarste tol betaalt voor deze oorlog.
Deze oorlog heeft veel kapitaal gemobiliseerd. In de Verenigde Staten wil een deel van de bourgeoisie de operatie stoppen. Ze zouden liever zien dat militaire uitgaven aan Oekraïne de productie in de VS ontwikkelen en hun economische oorlog tegen China versterken!
Terwijl Biden worstelt om een militair hulppakket van 50 miljard voor Oekraïne erdoor te krijgen en Rusland terrein terugwint, maakt de Europese Unie zich op om haar militaire uitgaven aan Oekraïne te verhogen.
De Belgische regering heeft nog eens 200 miljoen euro vrijgemaakt voor een groepsaankoop van granaten voor Oekraïne, die dan door de bevolking zullen betaald worden in de vorm van bezuinigingsmaatregelen die de volgende regering al als opdracht heeft gekregen van het patronaat!
Al deze cynische berekeningen van kapitalistische leiders volgen één logica: het winstbejag in de internationale concurrentie die nog wordt versterkt door de crisis. En dat kan alleen maar uitmonden in de verspreiding van oorlog. Want kapitalisten hebben geen controle over de chaos waarin ze hun hele economie storten. Overal ontketenen ze onblusbare broeinesten van geweld die bij elke nieuwe crisis oplaaien en de chaos vergroten, zoals in Palestina, Congo, Afghanistan, Korea, enz.
Om een einde te maken aan deze ongebreidelde vlucht naar barbarij, moet dit systeem omvergeworpen worden. Alleen de werkende klasse kan dat. En als onze klasse achterop is geraakt in de crisis van het kapitalisme en de opmars naar oorlog, toch is zij de enige die in staat is om het voortouw te nemen van al diegenen die in opstand komen en om de kapitalistische klasse de macht af te nemen. De enige hoop ligt nu dus meer dan ooit in het revolutionaire programma “Proletariërs van alle landen, verenigt u!”