In de pers van dinsdag leest men dat de vakbonden en de werkgevers die samen zitten in de Groep van 10, de “drastische” maatregelen van de regering om de volksgezondheid te beschermen tegen de coronavirus, “volledig” steunen.
De leiders van de vakbonden steunen regelmatig het patronaat. En in deze omstandigheden waar allerlei beperkingen aan de werkers worden opgelegd, lijkt het nog meer schandalig.
Want wie is verantwoordelijk voor de vermindering van de gezondheidsbudgetten, in de ziekenhuizen, in het medisch onderzoek? Het patronaat, door verlagingen van belastingen en sociale bijdragen constant te eisen, wat allemaal de schatkist leegmaken.
Wie heeft bedden in de ziekenhuizen gesloten, de onderbemanning georganiseerd, ook bij het verplegend personeel? De regeringspartijen, waaraan de syndicale leiders verklaren hun steun te geven!
Tijdens de epidemie, en nog meer nadien, als de werkers zich laten doen, zullen deze regeringspartijen bij de werkers komen met de rekening, terwijl de bazen dikke vergoedingen zullen krijgen voor hun winstdaling.
Op het werk blijven? Dat moeten de werkers zelf beslissen !
De patronale en syndicale vertegenwoordigers hebben verklaard te willen dat “een maximum werkers die niet besmet zijn, op hun werk blijven (…) anders zouden onze economie, onze gezondheidszorg en de voorziening van de bevolking in gevaar komen“. Dat is wel waar, maar dat kan gewoonlijk de leiders van de bedrijven, van de banken, en zeker van de grote bedrijven totaal niet schelen! Alleen de winst is van belang.
Vandaag met de virus en vooral wegens hun onverantwoordelijkheid storten de Beurzen in. Ze panikeren omdat ruime delen van de bevolkingen moeten thuis blijven.
Men kan de kapitalisten zeker niet vertrouwen, alleen de winst telt!
Om de hygiëne en social distancing maatregelen te doen naleven, om te beslissen welke activiteiten moeten plaatsvinden en welke moeten stoppen, dat moeten de werkers allemaal zelf bepalen. En men moet van de winsten van de bazen nemen om de lonen te betalen!
Deze gezondheids- en economische crisis toont goed aan hoe failliet het kapitalisme gaat. Om een volledige ramp te vermijden, zullen de werkers hun controle uiteindelijk moeten opleggen over de hele economie en over de politieke macht.