De afbouw van de lockdown-maatregelen is begonnen om de aandeelhouders tevreden te stellen, want wat alle andere problemen betreft, is niets opgelost!
De ziekenhuizen en de gezondheidszorg hebben de eerste golf van de epidemie kunnen weerstaan dankzij het plichtbesef en de toewijding van de zorgverleners. Maar wat de regeringen en administratie betreft, heerst de nalatigheid en de improvisatie.
De tests zijn te laat aangekomen, in te kleine hoeveelheden, en de minister die het “plan voor testing” moet opstellen zegt dat hij niet verantwoordelijk is en kondigt cijfers aan die boven de realiteit zijn. Bovendien bevoordeelt hij de farma-industrie ten nadeel van de openbare labo’s van de universiteiten.
Het beheer van de maskers is schandelijk. Eerder dan de bedrijven die ze kan produceren in beslag te nemen, zijn alle sectoren van het land begonnen met bestellingen te doen, ieder voor zich, met het resultaat dat we kennen. De vertragingen zijn de regel, de maskers van slechte kwaliteit zijn uitgedeeld… de bestellingen worden zelfs bij nepbedrijven gedaan! Ja, zelfs voor gezondheidsmateriaal passen ze de wetten van het kapitalisme toe: respect van de privé eigendom en handelsgeheim!
En nu zijn de maskers verplicht geworden… en betalend! Voor de bevolking zal het opnieuw zijn: “Trek je plan! ».
Onverantwoordelijkheid tegenover de maatschappij en minachting voor de werkers en de armsten, zo beheren de regeringen deze crisis. En men kan hetzelfde zeggen van de burgerij en van al diegenen die de grote industriële en financiële groepen leiden. En wat hen betreft, gaat het niet over onbekwaamheid noch technische onmacht. Men kan het zien met de supermarkten die nu chirurgenmaskers verkopen, terwijl ze steeds ontbreken in veel ziekenhuizen en gezondheidsinstellingen!
Maar toen deze maskers een zaak van leven en dood waren voor de zorgverleners en de loontrekkenden aan het front, terwijl honderdduizenden vrouwen en mannen zich organiseerden om ze te maken met hun thuismiddelen, hebben deze supermarkten geen vinger uitgestoken. Ze wakkeren nu op, en verkopen ze tegen tien keer meer dan voor de crisis, om er winst van te maken!
Deze sanitaire drama toont het faillissement van de heersende klasse. Men moet dus bewust zijn dat ons leven en de toekomst van de maatschappij hangen van onszelf af, van onze wereld, die van de werkers.
De corona-epidemie heeft een ongekende toestand veroorzaakt op sanitair en economisch vlak. Maar één ding verandert niet: het groot patronaat denkt en handelt voor de aandeelhouders, voor de belangen van een klein bevoorrechte minderheid die zich over onze rug verrijken. En de hele politiek van de regering gaat erom hen te steunen. Daarom moet men eerst en vooral geen vertrouwen hebben in deze leiders.
Zelfs in de bedrijven waar mooie gezondheidsprotocollen bestaan, moeten de loontrekkenden zelf de veiligheidsmaatregelen opleggen die ze zelf noodzakelijk achten vanuit de realiteit van hun werkposten, hun werktempo’s en de werkdruk. Zelfs de instructies die door de regeringen zijn aangekondigd, zullen worden toegepast alleen als de werkers ze laten respecteren. We werken om ons brood te verdienen, niet om ons leven kwijtgeraakt worden. Daarom moet er een arbeiderscontrole komen op onze arbeidsomstandigheden!
Achter de strijd tegen de coronavirus gaat de klassenstrijd door: de patronale druk om de onzekerheid en de arbeidsduur te verhogen, zoals in de tuinsector in Vlaanderen, massale ontslagen in de luchtsector, ontslag van uitzendkrachten en toeleveranciers. En dit is maar het begin. Deze strijd gaat harder worden naargelang de economische crisis erger zal worden.
De grote groepen die miljoenen zullen krijgen, en zelfs miljarden van de regeringen zogezegd om de banen te behouden, gaan er duizenden gewoon schrappen. Ryanair, Airbnb en Airbus Ine verbergen het niet. Maar hoeveel anderen zijn in voorbereiding?
Men moet bewust zijn van wat ons te wachten staat, om er het hoofd aan te bieden. Want de werkers kunnen ook de geschiedenis schrijven. In deze sanitaire crisis hebben ze bewijs gemaakt van veel initiatieven, van toewijding en collectieve geest. De burgerij en haar regering hebben de omgekeerde demonstratie gedaan.
Men moet niet aanvaarden dat een klein bevoorrechte minderheid van wie de belangen haaks staan op die van de hele maatschappij, de wet voorschrijft. De overgrote meerderheid van de bevolking heeft er belang in dat de werkers de leiding over de maatschappij nemen. Versterkt door dat bewustzijn zullen we efficiënt kunnen vechten om onze banen en lonen te redden en de wereld te veranderen.