Bijna 4.000 migranten bivakkeren in bossen aan de grens van Polen en Wit-Rusland in de hoop de Europese Unie binnen te komen. Uitgeput door de dagen en nachten doorgebracht in de kou, zonder voedsel, zijn er al een tiental mensen gestorven.
De Wit-Russische dictator gebruikt vluchtelingen in zijn krachtmeting met Europa en zijn sancties, en de Europese leiders gebruiken hen als zondebok door hen voor te stellen als vijanden die moeten worden afgeweerd.
Maar deze mannen en vrouwen, van wie de meesten de oorlog en ellende van Syrië en Irak ontvluchten, zijn arbeiders. En morgen, zullen sommigen van hen onze collega’s zijn. Zij moeten weten dat zij welkom zijn bij de werkende klasse.
Er zijn al te veel tragedies geweest. Er moet vrijheid van verkeer en vestiging komen voor migranten. We hebben open grenzen nodig.
De bazen en politici zetten werkers tegen elkaar op, tussen tijdelijke en vaste werkers, tussen Belgen en immigranten, om rijk te worden over de ruggen van allen. Tegenover dit alles moeten de arbeiders een front vormen om zich te verdedigen.