De gasaanval op de inwoners van Khan Sheikhoun van dinsdag 4 april, is een nieuwe wreedheid in de meedogenloze oorlog die het Syrische bewind van Bashar al-Assad al sinds 2011 tegen zijn eigen volk voert. Een oorlog waarin 500 000 mensen zijn gestorven, die al 10 miljoen vluchtelingen heeft gemaakt, waaronder – 4 miljoen het land hebben moeten verlaten.
Sinds 2011 hebben de Verenigde Staten, net als de andere grote mogendheden, op de val van het bewind ingezet, en hebben zelfs islamitische milities gefinancierd om er tegen oorlog voerden. Daarna, in 2014, toen de oorlog tegen ISIS een prioriteit werd, hebben ze op de voortzetting van Bachar al-Assad aan de macht ingezet en ze hebben gunstig vergeten dat hij zijn eigen bevolking vermoordde. Nog op 31 maart had Trump aan deze keuze van bondgenoten herinnerd die eigenlijk erin bestaat de Syrische en Russische legers het vuile werk tegen ISIS te laten doen.
Foto’s van vergaste kinderen zouden nu Trump van gedachten hebben laten veranderen en zouden hem overtuigd hebben een luchtmachtbasis van het Syrische leger toe te slaan? Wat een hypocrisie, terwijl Trump Syrische vluchtelingen weigert op te vangen! Het lot van de bevolkingen bezorgt hem niet maar de verdediging van de belangen van de Amerikaanse kapitalisten in het conflict wel.
Wat de Syrische bevolking betreft, betekenen die aanvallen maar steeds meer bombardementen. Al meer dan honderd jaar, vormen het Nabije en Midden-Oosten het toneel van oorlogen en conflicten gestuurd door de belangen van de imperialistische landen, in het bijzonder voor de olie. Sinds het begin van de oorlog in Irak die door Bush in 2003 werd ontketend, wordt het hele gebied steeds chaotischer. De bevolkingen zitten in de klem tussen de bommen van de imperialisten en hun geallieerden en de terreurgroepen van wie ze de eerste slachtoffers zijn.
Deze oorlogen en vernietigingen kosten de Westerse landen elk jaar twee duizend miljard dollar. Geld dat daar veel nuttiger was geweest om scholen, ziekenhuizen, wegen te bouwen dan voor bommen. Geld dat ook in de onderwijs- en volksgezondheidsbegrotingen van de VS en Europa ontbrak. Al die miljarden en deze speerpunttechnologieën hebben maar tot het ineenstorten van de levensomstandigheden in Irak en in de hele regio geleid.
Maar die miljarden raakten niet voor iedereen verloren. Die oorlogen worden door de belangen van de oliemaatschappijen gestuurd. Hun koersen stegen bij de aankondiging van de aanval op Syrië. Deze oorlogen brengen de wapenhandelaars enorme winst op, zelfs in België waar Magnette onlangs de wapenuitvoer naar Saoedi Arabië verdedigde. Ook al Saoedi Arabië de milities ondersteunt die de bevolking in Irak en Syrië namens de islamitische sharia terroriseren. Ook al Saoedi Arabië ISIS, de taliban en Al-Qaeda ermee heeft geholpen te bewapenen, ook al het in Yemen oorlog voert en ook al het fundamentalistische stromingen voedt. Magnette heeft de winst van de FN gerechtvaardigd door cynisch eraan te herinneren dat Saoedi Arabië deel uitmaakte van de alliantie tegen ISIS. Zo ja, de imperialistische mogendheden hebben nooit geaarzeld om zich op de meest reactionaire machten te steunen om hun dominantie door te drukken.
Zullen de Amerikaanse leiders kiezen om van beleid te veranderen en Bachar al-Assad op te geven of was de bedoeling van die aanval Al-Assad, Poutine, Erdogan en andere plaatselijke leiders eraan te herinneren dat ze beter niet op de belangen van de Verenigde Staten hadden getreden. Hoe dan ook zal het lot van de bevolking erdoor niet verbeteren. Al de burgers die door de bombardementen sterven zullen nieuwe jongeren overtuigen aanslagen tegen het Westen te plegen.
Deze mogelijke Amerikaanse ommezwaai herinnert er ook aan dat de verschillende mogendheden die bondgenoten zijn tegen ISIS uiteenlopende belangen hebben. Degenen die nu bondgenoten zijn kunnen wel morgen verklaarde vijanden worden en het conflict dat de hele regio al meesleept en destabiliseert kan wel in wereldoorlog veranderen.
Zover is het kapitalisme gekomen. Het is nutteloos van de leiders van dit systeem een oplossing te verwachten, die in het belang zou zijn van de bevolkingen en de kinderen die in de bombardement sterven.
De uitdaging die de mensheid afwacht is zich te ontdoen van dit barbaarse systeem. Dit is een absoluut vereiste om iedereen in staat te stellen van de enorme technologische vooruitgang te kunnen genieten. Dat zal strijden vereisen en zelfs een revolutie? Inderdaad maar die zullen de mensheid veel minder kosten dan de kapitalisten alles nog verder te laten vernietigen!