Hoe kan men na de walgelijke aanslagen van 7 januari in Parijs niet geschokt zijn? Hoe kan men niet ongerust zijn?
Maar men kan ook niet anders dan geschokt zijn door de hypocrisie van de Staatshoofden die de zondag nadien hand in hand demonstreerden met hun vrienden, de dictator Bongo uit Gabon, de Staatsterrorist Netanyahu, of nog de diplomatische vertegenwoordiger van Saoedi-Arabië. Op hetzelfde moment in zijn land kreeg een jonge blogger de eerste 50 van de 1 000 zweepslagen waartoe hij veroordeeld was omdat hij meer vrijheid van meningsuiting eiste.
Hollande, Merkel, Charles Michel – die ook meestapte – beweren de vrijheden te verdedigen die de waarden van Frankrijk, België en Europa zijn?! Maar wat zijn de waarden van deze verdedigers van de grote kapitalistische groepen en hun vrije toegang naar de olievelden en andere grondstoffen? Ze kennen alleen de waarden die op bankbiljetten worden gedrukt!
In de naam van de vrijheid van meningsuiting, en door de emotie te gebruiken van de aanslagen, willen ze ons doen instemmen met hun vuile oorlogen!
De vrijheden waarvan we in Europa genieten, hebben niets te maken met cultuur.
Ze komen niet van de burgerij die haar wil oplegt aan de bevolkingen over de hele wereld, vaak door middel van wapengeweld.
Neen, om deze vrijheden af te dwingen, zoals ook de vrijheden voor vrouwen, het recht om zich te organiseren in vakbonden of politieke partijen, het stemrecht, het stakingsrecht, heeft de arbeidersbeweging belangrijke strijden moeten voeren!
En men moet geen illusie koesteren: deze vrijheden, die al beperkt zijn, kunnen snel teruggenomen worden.
In de crisisjaren die 1929 hebben gevolgd, toen de kapitalisten miljoenen werkers ontsloegen en de mensheid in de tweede wereldoorlog meesleepten, was er geen sprake meer van democratie en vrijheid van meningsuiting!
Zo kan het leger dat vandaag op straat wordt ingezet met het voorwendsel de bevolking te beschermen, zich snel keren tegen de werkers die niet zullen aanvaarden zomaar in werklozen te worden veranderd alsof dit onvermijdelijk is!
O ja, de terroristen zijn vijanden van de werkende klasse.
Ze spreken van godsdienst, maar in werkelijkheid gebruiken ze die om een bloedige kloof te maken tussen de uitgebuitenen van verschillende afkomsten.
Deze terroristen delen dezelfde minachting voor de bevolkingen als de imperialistische leiders wanneer ze terreur op de bevolkingen uit Mali, Nigeria, Irak, Libië, Afghanistan uitoefenen… bevolkingen die meestal moslim zijn.
Ze hebben niet als doel de onderdrukten te bevrijden, ze willen hen in het gareel brengen, om de macht te nemen en deze uitbuiting in stand te houden in hun eigen voordeel.
Maar het is het leger niet dat ons zal beschermen tegen terrorisme.
De stijgende militaire budgetten om landen zoals Afghanistan, Irak, Libië, Mali, Palestina te bombarderen, die al vernield zijn door jaren oorlog, zullen geen ander gevolg hebben dan nieuwe terroristen te maken.
Hoe kan men denken dat zo’n verwoesting op zo’n schaal de landen die precies ervoor verantwoordelijk zijn, ongedeerd kan laten?
Ja, de barbarij die vorige woensdag in de lokalen van de krant Charlie Hebdo is uitgebroken, is maar de afspiegeling, op een zeer artisanale schaal, van de barbarij van de kapitalistische mogendheden!
Dan is het neen, laten we niet achter onze uitbuiters stappen, achter onze onderdrukkers die zich in verdedigers van de vrijheden vermommen!
Geen enkele van hun oorlogen wordt in het belang van de werkers gevoerd, zij hebben altijd maar de rol van kanonnenvlees gekregen.
De jongeren in de volkswijken hebben soldaten op straat niet nodig, ze hebben een maatschappij zonder oorlog nodig, waar iedereen een werk heeft, waar iedereen deftig kan leven.
De vrijheid zullen de uitgebuitenen alleen verkrijgen door te strijden voor een maatschappij zonder uitbuiting.
En de arbeidersklasse heeft er de kracht voor wanneer ze verenigd is achter haar klassenbelangen die ze dan deelt met de uitgebuitenen uit de hele wereld en uit alle godsdiensten.