“De helft van de Belgische werkgevers denkt eraan te ontslaan, tenzij de regering maatregelen neemt om de loonkosten te verlagen”, heeft Pieter Timmermans, gedelegeerd bestuurder van het patronale verbond VBO gewaarschuwd.
Zoals gewoon doet het patronaat aan chantage: aanvaard loonverlagingen, verlagingen van terugbetalingen en van vergoedingen van de sociale zekerheid, anders gaat men banen moeten schrappen. En zoals gewoon beweren ze dat de schuld hiervan niet bij hen ligt, maar wel bij hun (reële of verzonnen) concurrenten.
Maar de laatste 30 jaren hebben getoond dat alle verlagingen van “loonkosten” de patroons niet hebben tegengehouden te ontslaan, noch de werkloosheid te stijgen, noch de werkonzekerheid te verspreiden. In 1996 bijvoorbeeld heeft het patronaat 1,3 miljard euro kunnen houden van het bedrag dat het normaal gezien aan de sociale zekerheid zou hebben moeten storten, via wat men verlagingen van “patronale lasten” noemt. Wat eigenlijk een verlaging van de indirecte lonen betekent, de lonen die niet direct aan de werkers worden gestort, maar die de sociale zekerheid voeden. 19 miljoen euro lonen werden op deze manier door de Staat in plaats van de patroons betaald.
Deze cadeaus zijn elk jaar herhaald en ver-hoogd en ze bereiken vandaag bijna 11 miljard! De loon-“last” waarover de patroons zoveel kla-gen, wordt dus al ruim verlicht. Dit heeft gediend tot het behouden of het verhogen van de winsten, niet tot het beperken van de banenschrappingen.
En men moet nog de verschillende index-sprongen en manipulaties erbij rekenen, die zon-der dat allemaal vandaag veel hoger zou zijn. En natuurlijk alle fiscale verminderingen waarvan de bedrijven kunnen profiteren. Zo hebben de 1000 bedrijven die de grootste winsten maken, slechts 5 à 6% belastingen op hun winst betaalt. Alleen door de notionele interesten hebben de bedrijven in 2012 20 miljard belastingen kunnen besparen.
En wat hebben de kapitalisten hiermee gedaan? De werkloosheid stijgt opnieuw, veel fa-brieken worden gesloten en achtergelaten, de infrastructuur vervalt, de openbare diensten worden steeds onefficiënter, de armoede en de werkonzekerheid zijn rampzalig geworden. En dit terwijl er nooit zoveel miljardairs zijn geweest, zoveel speculatie, zoveel financiële middelen die verkeerd worden gebruikt.
En het zijn zij die durven zeggen dat de werkers veel kosten?
Neen, het is niet om de tewerkstelling te behouden dat de patroons druk oefenen om de lonen en de sociale bijdragen opnieuw te verlagen, maar het is puur om hun winsten te verhogen. En om hun winsten te verhogen gaan ze ook ontslaan, de werktempo’s versnellen, enz.
Ja, men moet verwachten dat de werkgevers in het komende jaar ontslaan, en dat ze de uitbuiting nog erger maken terwijl de werkers al vandaag hun gezondheid verliezen op het werk, zonder per se de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.
Neen, onze lonen zijn niet te hoog! Maar de kapitalisten willen zich meer verrijken door de werkers nog meer uit te buiten!
Men moet hen niet meer laten doen! Men moet het verbod op ontslagen opleggen en het verdelen van het werk onder iedereen zonder loonverlies. Tegenover de kapitalistische hebzucht moeten we ons vel redden. Collectief kunnen de werkers een kracht worden, want zonder hen draaien de fabrieken niet, rijden de treinen niet, blijft het elektrische netwerk zonder stroom, stopt alles. Wat de patroons betreft, wie merkt op dat ze er niet zijn? In hoeveel fabrieken wordt er elke dag geproduceerd, terwijl de aandeelhouders, die de dividenden op zak steken, nooit ter plaats gekomen zijn?
Wanneer de arbeidersklasse weer de kop zal opsteken, wanneer ze zich opnieuw zal doen gelden als een klasse die van haar belangen bewust is en die zal verdedigen met evenveel vastbeslotenheid als de patroons vandaag hun eigen belangen verdedigen, dan zullen de patroons hun arrogantie weer moeten inslikken, want het zijn niet zij die de sterkste zijn, noch de talrijkste, noch de nuttigste. De toekomst behoort de werkers toe, niet de winst.