Premier Alexander De Croo heeft zojuist een gedeeltelijke lockdown en ernstige beperkingen op ons sociaal leven aangekondigd. Dit zou de « laatste kans » zijn en de verstrengde regels « hebben maar één doel : ervoor zorgen dat onze gezondheidszorg niet bezwijkt. » Maar als de gezondheidszorg tot dit punt is gekomen, dan komt dat vooral door tientallen jaren van bezuinigingen, duizenden gesloten bedden en onvoldoende aanwervingen. De Croo zegt dat we samen met de gezondheidswerkers moeten staan! Maar sinds maart heeft de regering de gezondheidswerkers in de steek gelaten! Er is geen noodplan in werking gesteld om het aantal reanimatiebedden te verhogen, om aan te nemen en om het personeel deftige werkomstandigheden en lonen aan garanderen.
Regeringen, federale en regionale overheden, ongeacht hun politieke kleur en taal, verdedigen alleen de belangen van de kapitalisten, zonder hen beperkingen op te leggen. Deze nieuwe lockdown is “een lockdown bedrijven blijven draaien”, aldus minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke! Vanaf het allereerste begin van de gezondheidscrisis is de prioriteit van de regeringen geweest om ervoor te zorgen dat de arbeid, de machine voor het maken van winst, blijft functioneren. De miljarden zijn uitgekeerd aan banken en grote bedrijven, niet aan ziekenhuizen en rusthuizen.
De werkers staan onder druk, ze worden gevraagd om koste wat het kost naar hun werk te gaan, het drukke verkeer te gebruiken en vervolgens naar huis terug te keren met een tot een minimum gereduceerd sociaal leven. Er wordt geen politiepatrouille naar bedrijven gestuurd om te controleren of ze geen Covid-clusters vormen. Maar arbeiders worden gestraft door hun hiërarchie als ze het masker slecht dragen, hoe zwaar hun werk ook is. Leerlingen en hun leerkrachten zitten sinds september in overvolle, slecht geventileerde scholen die geen extra lokalen of middelen hebben gekregen. Maar alleen de jongeren die ’s avonds samen uitgaan, zijn beschuldigd van het verspreiden van het virus! Nu wil de regering ons doen geloven dat een avondklok tussen 22.00 en 6.00 uur, middernacht en 5.00 uur in Vlaanderen, de verspreiding van het virus zal verminderen! Ze houden ons voor de gek !
De regering gebruikt en voedt de angst voor Covid-19 om deze beperkende maatregelen te doen aanvaarden. De regeringen hopen dat de beperkingen op het vrije verkeer en de vrijheid van vergadering de gebruikelijke werkers ertoe zullen aanzetten hun instructies op te volgen en te aanvaarden wat er ook maar van de regering komt. Nu een diepe economische en sociale crisis komt, zijn de leiders bang voor de explosieve reacties van de werkers en bereiden ze zich voor om hen voor de gevolgen te doen opdraaien.
Want boven de gezondheidscrisis en zelfs daarvoor is er de economische crisis. Tienduizenden banen gaan verloren, honderdduizenden mensen dreigen zonder inkomen te komen te zitten of worden gekort. Het kapitalisme werpt alleen maar rotte vruchten af: de wil om ziekenhuizen financieel rendabel te maken maakt ze niet in staat om een pandemie aan te pakken, het winstbejag van de farmaindustrie maakt de behandeling steeds ontoegankelijker, het winstbejag zet de bazen ertoe aan de werklast te verhogen, personeel te ontslaan, te besparen tot de prijs van het beschermingsmasker. De concurrentie van de kapitalisten duwt steeds meer werkers in werkloosheid en ellende en leidt tot oorlogen. De ellende en de wanhoop die dit systeem veroorzaakt, doet ook de rotte vruchten van religieus fanatisme en rechtse terreur groeien, zowel die van het islamitische fascisme als die van het westerse fascisme.
Tegenover de barbaarsheid die dit systeem met zich meebrengt, hebben de werkers allemaal dezelfde belangen, ongeacht hun afkomst, religie of huidskleur. En ze moeten zich organiseren om hun eisen te laten horen. Door te strijden voor de verdediging van hun werk, hun gezondheid, hun loon, kunnen de werkers de mensheid een ander perspectief bieden.