Wanneer het kapitalisme dreigt de hele maatschappij in het donker te zetten

Elke week herhalen de media en hun « deskundigen » dat we deze winter stroomstoringen moeten verwachten. De regering heeft een « afschakelplan » opgesteld om deze onderbrekingen via zones te organiseren om een algemene panne, een black-out, te vermijden

O daar hebben ze zeker wat aan, de gezinnen die zonder elektriciteit zullen zijn, zonder centrale verwarming, frigo, beademingsapparaat… En de handelaars, de uitbaters van restaurants, de ziekenhuizen, de bejaardentehuizen zullen zich moeten behelpen.

Nochtans beschikte België 20 jaar geleden over capaciteiten in elektriciteit die onder de meest ontwikkelde waren. Maar met de liberalisering van de sector die in de jaren 2000 plaatsgevonden heeft, hebben de regeringen de kapitalisten de sector volgens hun goesting laten beheren. En ziehier het resultaat.

Deze elektriciteitscentrales zijn nochtans dankzij het geld van de belastingbetalers gebouwd en op gehaast tempo afbetaald door verhoogde prijzen aan de consumenten op te leggen. De « liberalisering van de energiesector » had vooral als doel de kapitalistische bedrijven in staat te stellen zich te verrijken dankzij deze infrastructuur. Voor Electrabel, dochtermaatschappij van GdF-Suez sinds 2008, was dit verzekerd winst, zonder geen enkele investering te moeten doen. Maar dit heeft Electrabel en de andere “energiepartners” natuurlijk niet tegengehouden de prijzen nog te verhogen.

Kernreactors worden te oud? Zoals in Doel blijkt het dat de stalen vaten die de reactorkern met koelwater omvatten, niet meer in staat zijn de schok van een noodafkoeling weer te staan, in geval van probleem? Men zou deze centrales moeten ontmantelen en in de alternatieve productie investeren?

Daar bekommeren de kapitalistische uitbaters zich helemaal niet om. In 2013 heeft GdF-Suez meer dan zijn hele netto winst uitgedeeld in dividenden voor de aandeelhouders: 3,5 miljard euro. En dit door tegelijk een gerechtelijk gevecht te voeren om de “nucleaire rente” van 500 miljoen euro niet te moeten betalen.

Eigenlijk willen de aandeelhouders van Electrabel-GdF-Suez de versleten kerncentrales achter zich laten en rekenen ze op de Staat om alles schoon te maken met overheidsgeld. Zoals het gewoonlijk is voor alle andere vervuilde industriële sites die de kapitalisten achterlaten om meer winst te maken.

En terwijl de kerncentrales de ene na de andere uitvallen, stoppen de energiebedrijven de productie van hun gascentrales omdat ze “niet rendabel genoeg” zijn! Het is inderdaad meer winstgevend om elektriciteit te maken door kool te verbranden, omdat de prijs van kool sterk gedaald is… Vergeet maar de vervuiling, vergeet maar de consumenten die in het donker zitten.

De regeringen – zowel de vorige als de toekomstige – zijn medeplichtigen van deze plundering die volledig onverantwoordelijk is voor de samenleving.

Zo is het plan van Wathelet niets anders dan een subsidieplan voor diezelfde kapitalisten. Want het maken van de “strategische reserve” betekent dat de regering zich voorbereidt om de gascentrales te subsidiëren die Electrabel en andere energiebedrijven niet rendabel genoeg vinden. Dit komt nog boven de talrijke cadeaus die zijn uitgedeeld om de kapitalisten in staat te stellen winsten te maken met duurzame energie. De windmolens kunnen de noden in elektriciteit helemaal niet dekken om de treinen te laten rijden, de fabrieken te doen draaien, de ziekenhuizen en de andere collectieve infrastructuur.

De toekomstige regering zou eraan denken het uitbaatstermijn van de kerncentrales nog te verlengen. Om het mogelijk te maken voor de aandeelhouders van Electrabel-GdF-Suez (onder wie men Albert Frère en de familie Boël vindt) hun zakken te blijven vullen met versleten centrales, lopen ze het risico nog erger dan een black-out te veroorzaken: een kernongeval!

Zolang de belangen van een handvol aandeelhouders de overhand hebben op de belangen van de meerderheid van de bevolking, zal er geen onderzoek en ontwikkeling komen voor een energie die weinig duur zou zijn voor de bevolking. Daarom moet men basissectors zoals energie, gezondheid, opvoeding, vervoer, voedsel, banken, … niet in de handen van de kapitalisten overlaten. De fundamentele sectors van de maatschappij moeten onder de controle van de bevolking komen, en in eerste instantie, die van de werkers die ze laten draaien.

Deze oplossing wordt door geen regering overwogen, en zal alleen door de werkers opgelegd worden. Maar dit is de enige om de black-out te vermijden.