Minstens 129 doden en meer dan 300 gewonden; de terroristen die vrijdagavond in Parijs de aanslagen heb-ben gepleegd, hebben met koelen bloede zoveel man-nen en vrouwen mogelijk methodisch gedood: zij die buiten op terrasjes zaten, het publiek in een concertzaal, zij die zich in het stadion bevonden.
Ze hebben zonder onderscheid, zomaar, gedood om terreur te oefenen. Tegenover zo’n stortvloed van ge-weld kan men alleen met afgrijzen vervuld worden. Niets kan zulke moordpartijen rechtvaardigen. Deze daden komen van vijanden van de hele mensheid en bijgevolg van vijanden van de werkers.
Terwijl we allemaal ondersteboven zijn, profiteren de voornaamste Franse leiders van deze verwarring om de bevolking te doen zwijgen en de mensen bij hun politiek aangesloten te krijgen. Maandagnamiddag heeft de hele politieke klasse plechtig vergaderd in een Congres om de nationale eenheid op te roepen. De dag voordien had Hollande Sarkozy en Le Pen op het Elysée-paleis ontvan-gen.
Ze spreken over eenheid, maar gaan de rechtse en het FN stoppen met hun walgelijke escalatie tegen de moslims en de vreemdelingen? Gaat de Franse regering een einde maken aan dit klimaat van algemeen wan-trouw? Natuurlijk niet! Met de noodtoestand en de strengere politiemaatregelen moet men verwachten dat controles op grond van huidskleur en algemene verden-king zich uitbreiden, wat dan de ergste racisten zal steu-nen.
Voor Hollande, Sarkozy en Marine Le Pen bestaat de “nationale eenheid” eruit samen achter hun politiek te staan om de oorlog te blijven voeren. Ook al de rechtse en het FN de politiek van Hollande bekritiseren die nog te laks zou zijn, bevelen ze iedereen om allemaal samen achter de Staat te staan en de oorlogsinspanningen te steunen, de noodtoestand te aanvaarden met de vrij-heidsbeperkingen die samengaan. En als men dit oor-logspad niet volgt, is het omdat men samen met de dji-had-terroristen is, beschuldigen ze!
Awel, de werkers moeten niet onder de indruk ko-men van dat soort chantage! Men moet EN de terroris-ten, EN de verantwoordelijkheden van de Staten aankla-gen, of ze nu Frans, Belgisch, Amerikaans zijn.
De djihad-terroristen van Daesh oefenen één van de meeste meedogenloze dictaturen in de regio’s waarover ze heersen. Ze persen de bevolkingen af, verplichten hen volgens Middeleeuwse voorschriften te leven, ze dwingen de vrouwen in slavernij en ruimen al diegenen die anders denken uit de weg. Hun slachtoffers zijn zo-wel moslim als christelijk, bewijs als het nodig was dat het niet over een “botsing van beschavingen” gaat, noch over een “godsdienstoorlog” maar wel over een strijd om de macht en om de rijkdom van de regio.
Maar deze monsters zijn niet uit het niets gekomen. Om hun overheersing te behouden over deze regio van Midden-Oosten die ze gekoloniseerd hadden, hebben de leiders van de imperialistische landen er nooit aan getwijfeld de ergste bewinden te steunen, zoals de Mid-deleeuwse dictatuur van Saoedi Arabië of de Israëlische Staat die het Palestijnse volk onderdrukt.
En toen het hen goed uitkwam, hebben ze groepen bewapend en gemanipuleerd om tegenstellingen te doen ontstaan. In Irak hebben de V.S. Saddam Hoessein omvergeworpen, zijn leger vernield en een bewind op poten gezet die de soennieten hebben uitgesloten. Men vindt deze vandaag aan het hoofd van Daech.
De grote mogendheden hebben 14 jaar geleden de “oorlog tegen terrorisme” gestart, na de aanslag op het World Trade Center. Toen waren er één of twee centra van terrorisme. Vandaag zijn er tientallen. Ver van het terrorisme uit te roeien, voedt het imperialistische ingrij-pen het.
Een maand geleden sloegen de terroristen in Turkije en doodden ze 97 personen. Twee weken geleden crashte een Russisch vliegtuig over Sinaï: 224 doden. Donderdag vorige week in Beiroet heeft een bom 43 levens geëist. Wat de oorlog in Syrië betreft, heeft ze al 250 000 doden gemaakt. Neen, barbarij is niet gestegen sinds Parijs getroffen is, die heeft de bevolkingen in Eu-ropa ingehaald.
Noch Frankrijk, noch België, noch geen enkel land dat oorlog voert in het Midden-Oosten kan een eiland van veiligheid en vrede zijn in een oceaan van ellende en oorlogen. Een wereld waar 67 gezinnen het equivalent bezitten van wat 3,5 miljard mensen hebben om te over-leven, een wereld waar Afrika en het Midden-Oosten luilelekkerlanden die door de kapitalisten worden be-geerd, maar die hellen zijn voor hun eigen bevolkingen, kan niets anders dan monsterachtigheden baren. Men gaat er zich van kunnen ontdoen alleen door het kwaad bij de wortel uitroeien, dat wil zeggen door bij de over-heersing van dit gekke economische stelsel.
Daarom moet men zich niet laten meeslepen in deze klasseneenheid van de imperialisten! Laat Hollande, noch Sarkozy, noch Le Pen, noch Charles Michel, noch Jan Jambon in onze naam spreken! Het is levensnoodzakelijk dat wij, de werkers, van alle origines, ons als een collec-tieve klasse voelen, die rond onze eigen belangen ver-bonden is, om ons te verdedigen tegen deze minderheid die ons uitbuit en de wereld naar de barbarij dringt.