In de toespraak van Obama in het Paleis van Schone Kunsten was er veel sprake van « democratie » en « vrijheid ». « Waarden » waarvoor onze voorouders (onder wie de grootvader van Obama) zouden gevochten hebben en gestorven zijn op de slagvelden in Europa. Waarden die de jeugd klaar moet zijn opnieuw te verdedigen, heeft hij gewaarschuwd, als ze bedreigd zouden worden… Verwees hij hiermee naar Poetin ?
Oorlog is inderdaad nooit ver te zoeken als deze mensen het hebben over « waarden » en « vrijheid ».
Maar neen, de Amerikaanse soldaten van de tweede wereldoorlog zijn niet dood voor de « vrijheid », niet meer dan die van de eerste voor het vaderland gestorven zijn.
De eerste wereldoorlog ging over het verdelen van de kolonies tussen Duitsland aan de ene kant en Frankrijk en Engeland aan de andere. Het ging over grondstoffen, sappige contracten over het bouwen van spoorwegen, en ook reeds over olie. Wat de tweede wereldoorlog betreft, was het hetzelfde met een nieuwe krachtverhouding. Tientallen miljoenen soldaten en burgers zijn dood, omdat de kapitalistische bandieten het niet eens waren over hoe de buit van de kolonies onder elkaar te verdelen.
Ja, in de tweede wereldoorlog is een deel van de Amerikaanse soldaten in dienst getreden omdat ze geloofden voor de democratie en tegen het fascisme te vechten. Maar deze illusie is verdwenen voor de werkelijkheid van de wereldorde die door het Amerikaanse imperialisme was beheerst, samen met Frankrijk, Groot-Brittannië, België. Een orde die gedwongen werd door atoombommen op Japan, op de Duitse arbeiderssteden die in vuur en vlam gelijk met de grond gemaakt werden, een stortvloed van bommen in Korea en in Vietnam in de jaren 50 en 60, de foltering van het Franse leger in de jaren 60 in Algerije, het moorden op de leiders van de onafhankelijkheidsbeweging in Iran, Congo, Chili. En al de oorlogen die tot nu toe in Afrika nooit zijn gestopt.
De verdediging van de “vrijheid” en de “democratie” van de Europese en Amerikaanse leiders past zich toe op een zeer veranderlijke manier: in Kiev is een oproer onder de leiding van de extreemrechtse tegen een pro-Russische leider een daad van vrijheid en democratie; in de Krim is een referendum waarbij 95% van de bevolking Rusland vrij kiezen, omdat dit hen een minste kwaad lijkt, een schending van het internationale recht… Wat de democratie in Oekraïne betreft, is het de miljardair Porochenko die democratie blijkt te belichamen in de ogen van de V.S. en van de Europese Unie. Zijn programma is reeds geschreven: drastische bezuinigings- en privatiseringsplannen opleggen die in Brussel worden bedacht onder de leiding van de grote kapitalistische groepen.
Neen, Obama zat niet samen met zijn kapitalistische bondgenoten in Europa voor de “doden van de barricaden van het Maidan-plein” in Kiev. Het gaat weer over grondstoffen, olie, gas en de verdeling van invloedssferen.
Kunnen het militaire gebarenspelen rond Oekraïne in een oorlog veranderen? Poetin noch de Europese en Amerikaanse leiders willen het voor nu. Maar hun systeem waarbij de grote kapitalistische groepen van een paar landen de helft van de kapitalen en van de technologie in handen hebben, ten nadeel van alle andere volkeren, kan niet werken zonder onderdrukking, zonder militaire kracht, zonder oorlog. De oorlogen en de vernieling waarmee de Europese landen nog vandaag bezig zijn, zijn er een bewijs van: Congo, Afghanistan, Irak, Libië, Mali, Soedan, Centraal-Afrikaanse Republiek, Syrië… Tja, de economische oorlog kan in de pure oorlog veranderen, ook dichtbij ons.
Het is niet voor niets dat de herdenkingen van de eerste wereldoorlog stil zwijgen over de arbeidersbeweging van toen, haar internationalisme en haar verzet tegen de oorlog. Ze willen de revolutionaire golf doen vergeten, die vanuit Rusland vertrokken is en haar miljoenen soldaten aan wie wapens waren gegeven om elkaar te doden, en die zich verbroederden en hun wapens keerden tegen de verantwoordelijken voor de oorlog. Deze revolutie is niet door en door gegaan en heeft Duitsland en de rest van Europa niet bijgewonnen, maar ze heeft de macht van de kapitalisten overal ter wereld doen wankelen en heeft hen verplicht eraan een zeker aantal sociale rechten toe te geven onder anderen in Frankrijk en in België.
Hun kapitalistische systeem is een reus op lemen voeten die voor alles van de miljarden werkers in de wereld afhangt, zelfs om hun vuile oorlogen te voeren. Een kolossale kracht die, wanneer ze bewust zal worden van haar eigen kracht en van haar eigen belangen, eindelijk en voorgoed de mensheid zal halen uit de heerschappij van de bandieten.