Pfizer waarschuwde de regering dat de leveringen
aan België zouden verminderen, aangezien het
mogelijk is 6 doses per injectieflacon te verkrijgen, in
plaats van 5 zoals bepaald in de instructies van de
fabrikant. Pfizer zal dus duizenden doses minder
afleveren, terwijl het bedrijf hetzelfde totaalbedrag
blijft aanrekenen. Maar dit besluit heeft ook gevolgen
voor de vaccinatiecampagne voor het
ziekenhuispersoneel, die met enkele weken moet
worden uitgesteld. De beschikbare voorraden zijn nu
gereserveerd voor de tweede injectie voor personeel
en bewoners van verpleeghuizen.
In feite betreft de vertraging bij de levering heel
Europa. Laboratoria zijn snel met het aannemen van
orders en het innen van het geld, maar met het
bouwen van productielijnen en het aannemen van
mensen gaat het veel trager en minder efficiënt!
En waarom zouden zij zich haasten, wanneer
rantsoenering de inzet verhoogt en hen in staat stelt
hogere prijzen te onderhandelen voor toekomstige
bestellingen? Na de maskeroorlog zou een vaccinoorlog
komen, met opbod door de Staten, en dit zou voor de
bedrijven zeker geen probleem vormen.
Het obstakel waarmee de inentingscampagne nu
wordt geconfronteerd is concurrentie en privé bezit.
Pfizer en Moderna, de enigen met een vergunning voor
een vaccin in Europa, beschikken niet over voldoende
productiecapaciteit. Sanofi, Merck en GSK beschikken
over de productiecapaciteit, maar nog niet over een
eigen vaccin.
Het gezond verstand en het algemeen belang
zouden vereisen dat deze laboratoria samenwerken en
dat ze patenten en produktiemiddelen verenigen om zo
snel mogelijk levensreddende vaccins op grote schaal
te produceren. Temeer daar de behoeften immens zijn:
voor het Afrikaanse continent worden slechts enkele
tientallen mensen gevaccineerd!
De verantwoordelijken van de
Wereldgezondheidsorganisatie klagen tevergeefs aan
dat arme landen aan de pandemie worden overgelaten.
Geen enkele overheid wil kapitalisten dwingen voor
deze niet-kredietwaardige markten te produceren. En
zelfs voor landen die het zich kunnen veroorloven te
betalen, zal de heerschappij van concurrentie en winst
veel mensenlevens in gevaar brengen!
Wetenschappers hebben in tien maanden in een
ware race tegen de klok bereikt wat gewoonlijk
verscheidene jaren vergt. Nu zal kostbare tijd verloren
gaan door elkaars berekeningen van rendement. Privéeigendom,
de wet van de winst en concurrentie zijn de
oorzaken van deze puinhoop.
Nogmaals wordt vastgesteld dat het de
kapitalistische bedrijven, hun aandeelhouders, zijn die
de werkelijke macht in handen hebben.
De Staten hebben hun vaccinatieplannen, maar de
farmaceutische multinationals hebben het laatste
woord bij het vaststellen van de prijzen, de termijnen
en de hoeveelheden. De regeringen vragen hen beleefd
om het tempo op te voeren, maar als goede
verdedigers van het privé eigendom buigen zij voor de
keuzes van de farmabedrijven. De farmaceutische
bedrijven leggen hun diktaat op volgens het
onaantastbare principe van privé-eigendom. Maar
waar komt dit privé-kapitaal vandaan, als het niet van
de uitbuiting van arbeiders komt? En hoeveel van dit
kapitaal is afkomstig van het plunderen van
overheidsgeld?
De gezondheidssector is een van de meest
gesubsidieerde sectoren door de overheid. Hoeveel
hebben de regeringen uitgegeven om het onderzoek
naar vaccins te steunen? Hoeveel hebben zij
vooruitgeschoven om ze te ontwikkelen? Hoeveel
subsidie zullen de productiebedrijven ontvangen? We
kunnen er niet eens achter komen, omdat al deze
informatie geheim wordt gehouden.
Wat uitsluitend privé is, zijn winsten en dividenden.
En deze gezondheidscrisis is de jackpot voor
laboratoria. We zien dat ook bij PCR-tests: die kosten
50 euro in Duitsland en België, 30 tot 40 euro in
Spanje… en meer dan 73 euro in Frankrijk. Waarom
deze verschillen? Wat zijn hun productiekosten? Eén
ding is zeker: de sociale fondsen betalen miljarden en
de rekening zal aan de bevolking worden voorgesteld,
tot vreugde van de laboratoria.
De ondoorzichtigheid van contracten en prijzen, de
roofzucht van farmaceutische trusts, de moeilijkheden
bij productie en levering illustreren de gebreken van
het kapitalisme. Er zal niets collectiefs en constructiefs
zijn in deze maatschappij zolang de privé-bezit van de
grote productiemiddelen, de wetten van de markt en
de concurrentie overheersen. Ze moeten bestreden
worden omdat ze een ongelooflijke verspilling
betekenen. De afschaffing van patenten en
bedrijfsgeheimen, de arbeiderscontrole over de
productie en de onteigening van de grote
kapitalistische groepen moeten worden opgelegd, dat
is een noodzaak voor iedereen!