Al weken probeert de hele politieke kaste de restjes van zijn geloofwaardigheid te redden na de talrijke onthullingen over hun vergoedingspraktijken die heel vrijgevig zijn als het over henzelf gaat. En nu heeft Louis Michel de belediging teveel geuit. Door de vergoeding van de parlementsleden tot 4800 euro te beperken zal men “een wereldvreemd parlement krijgen, bevolkt door ambtenaren en leerkrachten (…). Welke ondernemer zal zijn weekends, zijn avonden en zijn vakantie willen opofferen voor 4800 euro netto per maand?” De “realiteit”, zegt Louis Michel, is dat het Parlement ten dienst van de rijken is!
Wat kunnen de werkers dan verwachten van deze politici die met tienduizenden euro per maand leven, heel ver van de werkelijkheid van de meerderheid van de bevolking? Niets!
Het zijn nochtans de werkers die de treinen, bussen en metro’s laten rijden, die les en examens geven, die zieke mensen verzorgen in de ziekenhuizen.
Al diegenen die vaak nauwelijks een kwart van deze 4800 euro verdienen, laten de fabrieken draaien, maken de straten schoon, zorgen voor de afval en voor de wegen, bouwen de gebouwen, onderhouden de huizen, zaaien en oogsten…
Het zijn niet de ondernemers die noodzakelijk zijn voor de werking van de maatschappij, noch de lakeien in hun dienst in het Parlement, maar de miljoenen werkers die Louis Michel minacht.
Tegenover de talrijke reacties heeft Louis Michel zich moeten verontschuldigen. Maar de werkende mensen hebben geen reden om zich tevreden te stellen met excuses die niets zullen veranderen en met oppervlakkige maatregelen .
O, ze zijn allemaal bezig in de onderzoekscommissies en parlementaire sessies te beloven de cumul van mandaten te beperken en zich te verontwaardigen tegen hun collega’s die hun zakken een beetje te veel hebben gevuld.
Maar is het voldoende dat de politici wat minder worden betaald, als de lonen van de werkers blijven dalen, als men op ieder moment riskeert werkloos te worden, of nog zijn werkloosheidsuitkering te verliezen? Is het voldoende de mandaten te beperken, als de regeringen in de gezondheidszorg blijven besparen en in alles wat de bevolking nuttig is? De lakeien zullen wat minder worden betaald maar de bazen, de aandeelhouders, de banken voor wie ze werken zullen miljarden op onze rug blijven incasseren!
Wat nodig is, is dat iedereen een werk heeft waarmee men kan leven. Daarnaast moeten de lonen, pensioenen en uitkeringen verhoogd worden! Het geld ervoor bestaat!
De honderdduizenden euro van de Stéphane Moreaus en de Siegfried Bracke zijn maar drinkgeld. De ministers hebben miljarden euro aan de grote bedrijven uitgedeeld door de sociale zekerheid te plunderen. Ze hebben miljarden gevonden om de banken te redden die nochtans verantwoordelijk zijn voor de crisis.
De kapitalisten, de grote bazen en de aandeelhouders stapelen miljarden al jaren op, de winsten moeten verminderd worden om banen te creëren en de lonen en pensioenen te verhogen.
Erin geloven dat de regeringen het algemeen belang dienen, is een illusie. In een maatschappij waarin een minderheid zich op de rug van de meerderheid verrijkt via zijn eigendom van bedrijven en kapitalen, zijn er aan de ene kant de uitbuiters en aan de andere de uitgebuitenen. En de minderheid rijke mensen leidt een meedogenloze sociale oorlog tegen de werkers om hen voor de crisis van hun rampzalig systeem te doen opdraaien. In de maatschappij zijn er twee kampen en de politici uit de grote partijen bedienen de minderheidskamp die de meerderheidskamp van de werkers uitbuit.
Tegenover het patronaat en hun dienaars in de regeringen, tegenover al die mensen die van de werkers profiteren door tegelijk de wereld naar de ramp te leiden, moeten de werkers hun eigen eisen stellen en zich voorbereiden om hen door de strijd op te leggen. Dit is de arrogantie zelf van de burgerij die uiteindelijk de lont aan het vuur zal steken.
En spijtig voor Louis Michel, men zal uit zo’n strijd een regering zien ontstaan met werkers, spoormannen, verpleegsters en leerkrachten, die door de werkers zelf gecontroleerd zal worden. Dit zal uiteindelijk een regering zijn die de noden van de werkende bevolking in rekening houdt in plaats van die van de bazen!