Op donderdag 12 december om 3 uur ’s ochtends heeft de directie van Audi unilateraal een einde gemaakt aan de schijn van onderhandelingen met de vakbonden over ontslagvergoedingen voor de bijna 3.000 werkers met een contract bij Audi.
In werkelijkheid was de directie niet aan het onderhandelen, maar hield ze de delegatie voor de gek. En het aangekondigde bedrag, nauwelijks verhoogd, was het eerste en laatste voorstel! Gelukkig weigerden de syndicale leidingen te tekenen om het krediet dat ze nog hadden niet te verliezen. Want door te weigeren de werkers van Audi en de toeleveringsbedrijven te mobiliseren in een krachtsverhouding, door maandenlang te herhalen: “Vertrouw de afgevaardigden”, hebben de vakbonden het vertrouwen van de meeste werkers verloren.
Hoe kunnen we de syndicale leidingen vertrouwen die goedgelovig genoeg zijn om te geloven dat de directie van Audi zal toegeven omdat ze ‘stoer’ praten rond de tafel? Of erger nog, hoe kunnen we syndicale leidingen volgen van wie sommigen willens en wetens het spel van de schijnonderhandelingen hebben gespeeld, omdat ze net zo bang zijn voor de kracht van de gemobiliseerde werkers als de bazen?
Uiteindelijk bevonden de syndicale leidingen zich in een positie waarin de directie van Audi hen met minachting kon behandelen! De aandeelhouders van Audi zijn nu van plan om hun “aanbod”, dat ze als “zeer fair” beschouwen, individueel aan de werkers voor te leggen zonder via de vakbonden te passeren.
“De directie van Audi respecteert sociaal overleg niet”, klaagden de syndicale leiders. Maar de enigen die deze sociale dialoog serieus namen, waren de syndicale leiders! Voor de directie van Audi was het, net als voor alle bazen, slechts een show, een show om de werkers in slaap te sussen!
De directie van Audi is, net als alle grote bedrijven, leidt de klassenstrijd. Zij kent alleen de krachtsverhoudingen. En nu de syndicale leiders de werkers om de tuin genoeg hebben geleid, vindt Audi de tijd rijp om af te zien van de show van het sociaal overleg.
Tenzij er een mobilisatie komt die verder gaat dan de grenzen van de syndicale leidingen, zullen veel meer bazen het voorbeeld van Audi volgen en proberen het zonder de vakbonden te doen!
Audi maakt geen enkel cadeau
Donderdagochtend maakten de media, die aan de kant van de aandeelhouders en bazen staan, cijfers bekend die door de directie van Audi waren gedicteerd. We hoorden dat er tot 400.000 euro zou worden geboden, tussen 125.000 en 190.000 euro voor een werker met 17 jaar anciënniteit en 50.000 euro voor een werker met één jaar anciënniteit. De enige reden voor deze mededeling van de directie, die anders ondoorzichtigheid cultiveert, was om Audiwerkers het imago te geven dat ze “bevoorrecht” en ondankbaar waren als ze niet op dit zogenaamd “zeer fair” aanbod ingingen.
Deze cijfers komen niet overeen met de cijfers die de werkers van de vakbonden hebben gekregen. En ze moeten gehalveerd worden, want het zijn brutobedragen. Bovendien zijn ze inclusief de wettelijke opzegtermijn – en pas aan het einde van die periode heb je recht op een werkloosheidsuitkering. Dus wat betekent 60.000 euro netto, als de helft daarvan de huishoudelijke uitgaven moet dekken in de maanden dat je zonder uitkering staat?! Wat betekent dat na het verlies van je gezondheid in de fabriek?! Wat betekent het als je weet dat het moeilijk zal zijn om een nieuwe baan te vinden?!
Het budget van ongeveer 400 miljoen euro voor gerechtelijke en buitengerechtelijke schadevergoedingen vertegenwoordigt nog geen 2,2% van de nettowinst van de Volkswagen-groep in 2023! Wat er na belastingen overblijft voor de werkers vertegenwoordigt nog niet eens 1,1%!
Men moet de strijd voorbereiden
De ontslagen bij Audi zijn geen uitzondering. Veel andere bedrijven sluiten hun deuren of maken gedeeltelijke ontslagen, of bereiden zich daarop voor.
Met het oog op deze komende golf van ontslagen moeten we ons voorbereiden op een collectieve strijd! En de directie van Audi laat ons duidelijk zien dat we altijd aan het kortste eind trekken als we alleen vertrouwen op het “sociaal overleg”, als we alleen vertrouwen op syndicale leidingen die namens de werkers spreken in vergaderingen waarvan de werkers zijn uitgesloten.
Wat de bazen vrezen is dat werkers uit verschillende categorieën en zelfs verschillende sectoren zich gaan organiseren en verenigen rond hun gemeenschappelijke belangen om de kapitalisten die rijk worden van hun arbeid te laten betalen.
Het is crisis, de verkoop daalt? Het is niet aan de werkers om te betalen, niet in de privésector, niet in de overheid, niet in de fabrieken, niet in de kantoren! Laten we het werk verdelen onder iedereen, zonder loonverlies, door te nemen van de immense winsten die worden opgestapeld!
Strijdende werkers hebben de mogelijkheid om zich, met of zonder vakbondsdélégués, te organiseren in democratische comités om hun actie te leiden en een krachtsverhouding te creëren.
De toeleveranciers zijn door Audi in de steek gelaten
De situatie is nog erger voor de werkers van de toeleveringsbedrijven: hun directies rechtvaardigen dat er nog geen onderhandelingen hebben plaatsgevonden met als excuus dat Audi de opdrachtgever is. Wat zou er eigenlijk zijn om te onderhandelen?
Het is de rol van de toeleveringsbedrijven om lagere lonen te betalen, om sluitingen goedkoper te maken voor de bazen, door te rekenen op de verdeeldheid van de werkers.
Dit betekent dat arbeiders en vakbondsmilitanten in een nog moeilijkere situatie terechtkomen als ze er niet in slagen om de verdeeldheid, ook binnen de vakbonden, te overwinnen voor een gemeenschappelijke strijd van alle werkers.
De werkers van de toeleveringsbedrijven hebben niet veel hoop meer dat ze “hetzelfde sociaal plan als bij Audi” kunnen opleggen, maar ze hebben vanaf het begin de weg gewezen die werkers met veel meer zullen moeten volgen!