« Supernota » : het zijn niet de werkers die moeten betalen!

Eind november doken er nieuwe lekken op die een deel van de inhoud van een werkdocument over het programma van de toekomstige federale regering onthulden. 

Het memo gaat over de “begrotingsinspanning” en reproduceert in feite de projecten van eerdere memo’s: beperking van de werkloosheidsuitkering tot twee jaar, aanvallen op sociale uitkeringen, vermindering van “gelijkgestelde periodes” en dus van pensioenen, enz. 

Al deze aanvallen, die de afgelopen maanden opzettelijk zijn uitgelekt, zijn nu bevestigd. Het zijn aanvallen op alle werkers, want als de werkloosheid of de sociale uitkeringen dalen, betekent dat niet dat de lonen zullen stijgen! Integendeel, als de gemiddelde levensstandaard daalt, zal het grootkapitaal de concurrentie tussen werkers nog meer gebruiken om loonsverlagingen op te leggen.

De financiële markten eisen dat de Staat bezuinigt. Maar bazen willen overheidssubsidies blijven ontvangen. Dus bereidt de regering zich voor om werklozen, uitkeringstrekkers en gepensioneerden aan te vallen.

Wat de bijdrage van de rijksten aan deze “begrotingsinspanning” betreft, wordt wel vermeld dat er een “bijdrage” van de rijksten zou kunnen komen, maar niets geeft aan hoe dit zou kunnen worden gerealiseerd. Dit is geen toeval: de regering, die in haar nota’s de wensen van de patronale organisaties weergeeft, is niet van plan om het fortuin van de rijken aan te vallen. En de weinige formele wijzigingen, bedoeld om Vooruit tevreden te stellen, dat midden november terugkeerde naar de onderhandelingen, veranderen niets aan de inhoud van de hervormingen.