Op maandag 11 september hebben de werkers van de ochtendploeg het werk neergelegd. Ze protesteerden tegen de verergering van de uitbuiting die de directie wil opleggen met het nieuwe model: verplicht zaterdagwerk, verplichte overuren en versnelling van de band. Op de tweede dag hebben de vakbonden gedaan alsof ze hen steunden. Maar ze hebben een referendum georganiseerd over het akkoord dat ze met de directie hadden besproken achter de rug van de arbeiders in staking. De vakbonden hebben de zogenaamde “regels van sociaal overleg” naar voren gebracht en deze regels voorschrijven dat een meerderheid van twee derde de staking moet goedkeuren om die “wettelijk” te maken. En natuurlijk hebben ze iedereen laten stemmen, niet-stakers inbegrepen. Het zijn nochtans de stakers en alleen zij, die mogen beslissen welk gevolg ze willen geven aan de staking!
Desondanks hebben 57% van de werkers tegen het akkoord gestemd… en de vakbonden hebben de arbeiders terug aan het werk gebracht. En dit was de bedoeling van de operatie.
De werkers hebben hun strijdlustigheid getoond en hierop kunnen ze trots zijn. Zij die de moed hebben gehad om te staken ondanks de chantage van de directie hebben gelijk. En, hoewel ze een minderheid waren, vertegenwoordigden ze de gemeenschappelijke belangen van alle werkers.
Dit was de eerste staking sinds 30 jaar bij Volvo Cars en dit zal niet de laatste zijn. De werkers zullen de les niet vergeten.