Félix Tshisekedi, de aftredend president, is met 73% van de stemmen herkozen om de Democratische
Republiek Congo te leiden. Of hij nu echt verkozen is of dat de verkiezingen vervalst zijn, zoals de
oppositie beweert, maakt weinig verschil. De Congolese Staat, verzwakt door tientallen jaren oorlog, is
niet meer dan een spreekbuis voor het Westerse imperialisme en de mijnbouwbedrijven. De verkiezingen
zijn niet meer dan een façade.
Tijdens de Koude Oorlog gaven België en de Verenigde Staten er de voorkeur aan om dictator Mobutu
rechtstreeks te steunen tijdens de 32 jaar dat hij aan de macht was, voor meer stabiliteit. Maar door de
groeiende vijandigheid van de bevolking lieten de imperialisten Mobutu vallen ten voordele van een
schijndemocratie.
Tijdens de vorige verkiezingen, die dezelfde Tshisekedi aan de macht brachten, toonde België duidelijk
het weigig vertrouwen dat het gaf aan het verkiezingsproces in zijn voormalige kolonie. De Belgische
Kerk, gefinancierd door de Staat, richtte een orgaan op dat toezicht hield op de verkiezingen. Aan het
einde van deze controversiële verkiezingen werd Tshisekedi als winnaar uitgeroepen. Hoewel België een
andere uitslag had gekregen, besloot het deze geheim te houden en zo medeplichtig te worden aan
verkiezingsvervalsing.
Wat er ook gebeurt, noch Tshisekedi noch enige andere kandidaat in de Congolese
presidentsverkiezingen zal een einde kunnen maken aan de ellende en de oorlog die het Congolese volk
te verduren heeft. Het geweld van de gewapende groepen en de meedogenloze uitbuiting van
Congolese arbeiders wordt op een veel hoger niveau beslist, in de raden van bestuur van Tesla, Apple,
Nokia, Intel of HP, die enorme winsten maken met delfstoffen die met het bloed van het Congolese volk
worden gewonnen.
Alleen door de kapitalisten die over de planeet heersen omver te werpen, zullen de Congolese werkers,
zij aan zij met de proletariërs overal ter wereld, een einde kunnen maken aan de verschrikkingen
waaronder ze dagelijks lijden.