De prijzen blijven stijgen! In één jaar tijd hebben kapitalistische speculanten benzine en diesel met meer dan 25%, elektriciteit met 50% en gas met meer dan het dubbele laten stijgen. En het is niet alleen energie waarvan de prijzen zijn gestegen. Het is ook voedsel, verzekering, huur, auto onderhoudskosten… zelfs water!
Naast de prijsstijgingen zijn er de gevolgen van de werkloosheid, die nog wordt verergerd door de crisis van de kapitalistische economie. Voor werkers betekent dit lijden, een moeilijker en onzekerder leven. Het aantal mensen dat een beroep moet doen op het OCMW neemt toe! Als de arbeiders aan het eind van de maand het leed van de rekeningen kennen, hebben zij anderzijds reden om kwaad te zijn, want hun verarming is een middel voor de bazen, de aandeelhouders en de kapitalisten om rijker te worden!
Terwijl de prijzen in de supermarkten stijgen, heeft de CEO van Colruyt, miljardair Jef Colruyt, zijn salaris met 700.000 euro verhoogd! De aandeelhouders van Engie-Electrabel wrijven zich in de handen over de stijgende elektriciteitsprijzen: hun bedrijf heeft vorig jaar haar winst met 2,6 miljard verhoogd! De rijkste kapitalist van België, Eric Wittouck, erfgenaam van de suikerraffinaderij van Tienen, heeft zijn fortuin in 2021 met 2 miljard zien toenemen.
Deze bazen, aandeelhouders en erfgenamen zijn parasieten die alleen kunnen overleven door de arbeid van de overgrote meerderheid van de bevolking uit te zuigen. Toch zijn zij het die de macht hebben in deze maatschappij! Zij zijn, samen met de regeringen die zij dienen, verantwoordelijk voor de ellende van de arbeiders. Zij zijn het die ervoor kiezen de lonen te bevriezen, die weigeren de BTW te verlagen, die de prijsstijgingen organiseren!
Maar deze parasieten die de samenleving besturen zijn slechts een kleine minderheid. De arbeiders zijn het talrijkst en de hele maatschappij hangt van hun werk af! Armoede is dus niet onvermijdelijk.
Door zich te mobiliseren voor een duidelijk programma dat hen verenigt rond hun gemeenschappelijke belangen, kunnen werkers het machtsevenwicht veranderen en een beter leven afdwingen. Stijgen de prijzen? Dan moeten de lonen volgen en werkelijk worden geïndexeerd met de inflatie zoals die door de werkers zelf wordt gemeten! Geen enkele werker of gepensioneerde zou minder dan 2.000 euro netto per maand mogen verdienen! Hebben jongeren het moeilijk? Maak een einde aan de jaren van tijdelijk werk en dagcontracten! Is de werkloosheid hoog? We moeten het werk onder iedereen verdelen door van de winst te nemen! De leiders zeggen dat er geen geld is? Laten we de boeken openen! Zijn de grote bedrijven er tegen? Laten we ze onteigenen!
De kapitalisten en de regering weten heel goed dat het arbeiderskamp, wanneer het verenigd en gemobiliseerd is, in staat is zijn keuzes en beslissingen door middel van zijn strijd op te leggen. De “energiechèque” van 100 euro – een aalmoes voor degenen van wie de hele samenleving afhankelijk is – is ingegeven uit angst om de werkende wereld de kop te zien opsteken.
Als er geen mobilisaties zijn, komt dat doordat de arbeiders verzwakt zijn door degenen die beweerden hen te versterken! Zij zijn verzwakt door het beleid van de leiders van de socialistische partijen, die platliggen voor de bazen. De arbeiders zijn verzwakt door het beleid van de vakbondsleiders. Geconfronteerd met de inflatie proberen zij zelfs niet op grote schaal te mobiliseren voor loonsverhogingen en beperken zij zich ertoe de regering te verzoeken de wet van 1996 te wijzigen. Alsof een wijziging van deze wet, zonder een verandering in het machtsevenwicht, zonder mobilisatie, hen in staat zou stellen over betere lonen te onderhandelen met offensieve bazen die zich niet uit eigen beweging zullen terugtrekken. En dan zijn de arbeiders nog verzwakt door extreem-rechts, dat het voortouw neemt in demonstraties tegen het CST, dat doet alsof het zich verzet tegen de regering maar in werkelijkheid in dienst staat van de kapitalisten, dat de arbeiders verdeelt en er zich niets van aantrekt dat de lonen niet voldoende zijn om de maand rond te komen.
Maar de arbeiders kunnen de weg terug vinden naar de strijd! Het offensief van de bazen, de inflatie en het slaafse beleid van de regering creëren gemeenschappelijke belangen voor de hele arbeidswereld! In alle sectoren, in de privé en bij de overheid, arbeiders zowel als bedienden, hebben de werkers er belang bij hun strijd te hervatten om loonsverhogingen af te dwingen, om de middelen te verkrijgen voor een waardig leven en correcte arbeidsvoorwaarden! Georganiseerde arbeiders, verenigd door ideeën en een programma, zullen niet alleen in staat zijn zich te verdedigen tegen stijgende prijzen, maar zullen ook in staat zijn de leiding van de maatschappij uit te dagen aan de kapitalisten die de mensheid naar failliet en oorlog voeren!