De mutualiteiten klagen de stijging aan van de administratieve taken en van de controles die aan de adviserende geneesheren worden opgelegd. In plaats van de zieken te helpen een baan te vinden die met hun toestand overeenstemt, hebben de adviserende geneesheren een steeds meer repressieve rol en worden ze geconfronteerd met patiënten in zo onzekere toestanden dat ze hen niet meer kunnen helpen, omdat het door de wetgeving niet meer mogelijk is.
Gezien deze toestand en de enorm stijging van het aantal mensen die langdurig arbeidsongeschikt zijn, vragen de mutualiteiten dat de regering meer investeert in de preventie en in het organiseren van loopbaanbeëindiging.
Niet nodig inderdaad om geneeskunde te hebben gestudeerd om te weten dat de eerste oorzaak van langdurige ziektes en van alle soorten burn-outs is de kapitalistische uitbuiting en dat de beste remedie het verdelen van het werk onder iedereen zou zijn, zonder loonverlies!