Uiteindelijk is het Front National er niet in geslaagd verkozen te worden aan het hoofd van een regionale raad in Frankrijk. In de drie regio’s waar het FN na de verkiezingsuitslag van de eerste ronde deze mogelijkheid had, zijn er kiezers van de Socialistische partij en van de Groenen in grote getale op de UMP lijsten van Sarkozy (omgedoopt in “Les Républicains”) gaan stemmen. Deze toestand waar het FN in twee regio’s niet ver van de meerderheid stond, laat de reactionaire evolutie van de maatschappij duidelijk zien.
Maar of het nu het FN of de oud-UMP die de regionale raden bestuurt, zal het leven van de werkers niet veel veranderen: ze moeten in ieder geval aanvallen verwachten tegen hun levensstandaard en tegen de openbare diensten die nuttig zijn aan de bevolking. De PS zelf, aan het hoofd van de meeste regionale raden in Frankrijk, had al een paar jaren dezelfde bezuinigingspolitiek georganiseerd als hetgeen dat die vandaag vanuit de centrale regering oplegt. En deze bezuinigingspolitiek van de regering Hollande-Valls is nog gewelddadiger dan die van zijn voorganger Sarkozy.
De wet van minister van economie Macron breekt de Arbeidswet en alle wetten die de werkers minimaal beschermden tegen de uitbuiting in stukken. Deze socialistische regering, zoals die van rechts, heeft de ontslagen in de grote bedrijven aangemoedigd door zelf in de overheidsbanen te snoeien. En het zijn de vakbondsmilitanten van Air France die hun politie in de vroege uren is gaan pakken alsof ze terroristen waren, en niet de verantwoordelijken voor de 2 900 geprogrammeerde ontslagen waartegen ze hadden geprotesteerd.
Het gevolg is dat de stemmen die naar het FN gaan, niet stoppen met groeien: 2 223 808 in de regionale verkiezingen in 2010, 4 672 932 in de Europese verkiezingen in 2014, 6 004 482 in de regionale verkiezingen in 2015. Het blijft al jaren stijgen en dit weegt op het sociaal en politiek leven.
De harde kern van de kiezers van het FN zijn kleine en middelgrote bazen, kleine bourgeois mensen en kaderleden, vaak afkerig van vrouwen, xenofoob, racistisch en autoritair. Dat hun aantal stijgt weerspiegelt al de reactionaire evolutie van de burgerlijke maatschappij.
Maar ook een belangrijk aantal werkers hebben voor het FN gestemd, d.w.z. voor hun ergste vijand. Dit getuigt van de diepe politieke verwarring die bij de werkende mensen heerst en ook van de achteruitgang van de klassenbewustzijn.
Dit is het resultaat van decennia verraden, eerst door de Socialistische partijen en later door de Communistische partijen die stalinistische werden geworden. De leiders van deze arbeiderspartijen hebben de ideeën en de belangen van de arbeidersklasse verraad om zich ten dienste te stellen van de burgerij en zo een paar wel beloonde postjes te krijgen.
De Hollande en de Di Rupo leggen aan de werkers uit dat het moet stoppen met de stakingen om « de investeerders in Wallonië aan te trekken », dat ze opofferingen moeten doen voor een « competitieve Frankrijk ». Net zoals Le Pen preken ze de berusting voor een kapitalistische systeem dat steeds gewelddadiger en meer vernielend is. En nog erger: het is de PS die de jacht op werklozen doet, de politie van Magnette die de jacht op de mensen zonder papier in Charleroi organiseert, het is Hollande-Valls die de migranten in Calais in een absolute ontbering hebben gelaten en die alles hebben gedaan om een minimum aan vluchtelingen in Frankrijk te ontvangen.
En ze grijpen alle gelegenheden om de werkers onder elkaar te verdelen, onder zij die werk hebben en zij die er geen hebben, zij van hier en zij die uit het buitenland komen. De PS in Frankrijk neemt het programma van het FN over wat de verlenging van de noodtoestand betreft, ook over de opsluiting van een heleboel vermoedelijke potentiële djihadisten, over de fraudeurs met de sociale uitkeringen… En dit alles om de rijke aandeelhouders, de bazen en de speculerende bankiers te beschermen van de ontevredenheid van de bevolking.
Het is zeker niet achter deze dienaars van de kapitalistische belangen die het terrein voor extreemrechts hebben voorbereid, dat men die kan bestrijden! Men zal extreemrechts alleen kunnen bestrijden door de oorzaken aan te pakken: de uitbuiting en de werkloosheid. Door de verdelingen in de arbeidersklasse aan te pakken, om zich in staat te stellen het kapitalistische orde te bestrijden.
De FN stemming gaat niet in de goede richting, maar dit verandert niets aan de potentiële kracht van de arbeidersklasse. Het FN zal geen enkel probleem van de werkers oplossen, in tegendeel kan het die alleen maar verergeren. De berusting die vandaag de werkers ertoe leidt hun lot over te dragen in de handen van een zogenaamde opperste redder « die men nog niet heeft geprobeerd » – De Wever hier, Le Pen vandaag – zal vroeger of later in woede veranderen.
Daarom is de taak van de arbeidersmilitanten vandaag een partij opnieuw te bouwen die de werkers helpt om het bewustzijn van hun belangen en van hun kracht terug te vinden, om de communistische en internationalistische ideeën door te geven die in het verleden hun kracht waren en die haar in staat zullen stellen morgen te winnen.