“Audi, dief !” stond op het spandoek dat Audi-werkers, onderaannemers en supporters van hun zaak droegen op het Autosalon op vrijdag 17 januari.
Ondanks de afzegging van de actie door de syndicale leidingen die “rellen” vreesden, bracht deze actie toch enkele tientallen mensen samen. Het was een gelegenheid om de belachelijke ontslagvergoedingen van Audi aan te klagen, evenals de houding van de syndicale leidingen van Audi, die sinds de aankondiging van de sluiting begin juli geen enkele serieuze actie hebben georganiseerd om de belangen van de werkers te verdedigen. De permanenten zeiden “vertrouw ons” voor de onderhandelingen!
In feite is er, afgezien van een demonstratie op 16 september waarin werd opgeroepen tot een “industrieel plan”, met andere woorden meer overheidssubsidies voor miljardenbedrijven, geen enkele mobilisatie georganiseerd die de krachtsverhoudingen met de baas had kunnen veranderen, terwijl de onderhandelingen tussen de directie en de vakbonden ondoorzichtig plaatsvinden. Temeer daar de aandeelhouders en de directie van Audi spotten met de vakbonden en alleen maar doen alsof ze onderhandelen.
Op maandag 20 januari verzamelden een vijftigtal arbeiders, voornamelijk uit de toeleveringsbedrijven, zich voor de hoofdingang van Audi, als reactie op een oproep van de liberale vakbond, om hun délégués in de onderhandelingen te steunen en het feit aan te klagen dat de toeleveringsbedrijven nog belachelijkere ontslagvergoedingen bieden dan Audi (550 euro per jaar anciënniteit!). De volgende dag verzamelden tientallen arbeiders zich buiten het hotel waar onderhandelingen plaatsvonden voor Imperial, één van de toeleveringsbedrijven, waar ze werden opgewacht door een politiekordon. Toch kregen deze bedrijven geld van Audi voor de sluiting, en het zijn bedrijven met een omzet van miljoenen euro’s!
Deze werkers hebben het volste recht om zich te mobiliseren en te proberen hun stem te laten horen. Ze tonen hun waardigheid tegenover deze bedrijven die bereid zijn om duizenden gezinnen in armoede te laten leven om hun winstniveaus op peil te houden! En hoewel de huidige krachtsverhoudingen misschien niet voldoende zijn om de ontslagers terug te dringen, is dat niet onvermijdelijk: de werkers bij Lunch Garden, Tupperware en andere bedrijven die ontslagen hebben aangekondigd, kunnen bondgenoten zijn in een gezamenlijke verdediging.