Een VRT-rapport over het OCMW in Anderlecht levert goedkoop voer voor anti-werkloosheidsdemagogie. Het rapport toont aan dat bij het OCMW in Anderlecht uitkeringen werden toegekend aan mensen zonder dat de wettelijke controles werden uitgevoerd. Het toont ook de cliëntelistische praktijken aan van politieke en administratieve ambtenaren die aangesloten zijn bij de Parti Socialiste.
In een tijd waarin miljonairs en miljardairs onevenredig rijk worden en waarin belastingen en boetes de lonen van werkers steeds verder onder druk zetten, komt dit “verklik-rapport” precies op het juiste moment om de publieke opinie voor te bereiden op het anti-arme, anti-arbeidersbeleid dat federale en regionale regeringen voorbereiden door te snijden in sociale budgetten en openbare diensten.
Wat het rapport ook aantoont, maar niet aan de kaak stelt, is het gebrek aan middelen van de OCMW’s. Een OCMW-medewerker uit Anderlecht zei: “Soms hebben we makkelijk 200 dossiers per persoon. Een OCMW-medewerker uit Anderlecht die werd geïnterviewd, zei: “Soms hebben we makkelijk 200 dossiers per persoon. Dat kan echt niet. Het wordt een zware mentale last. Als je te veel dossiers hebt, is het ingewikkeld om ze te controleren.”
OCMW-medewerkers hebben te maken met zeer moeilijke menselijke situaties: gezinnen zonder dak, bejaarden die moeten kiezen tussen zorg en eten, enz. Ze hebben niet de middelen om te helpen, en er wordt hen gevraagd om te controleren!
Deze onderbezetting wordt regelmatig aan de kaak gesteld door werkers uit de sector. Nog op 11 juli hielden werkers van het OCMW in Schaarbeek een pikket buiten hun kantoren. Ze hadden handgeschreven borden aan het adres van de regering gemaakt: “De mentale gezondheid van werkers mag niet worden geofferd op het altaar van het geld”, “Stop institutioneel geweld”, en “Noch werkers, noch uitkeringsgerechtigden moeten betalen voor uw boekhoudkundige fouten”.
Wat de werkers van de OCMW’s meemaken en aan de kaak stellen is wat de werkers meemaken in alle openbare en non-profit diensten die nuttig zijn voor de bevolking: onderfinanciering, gebrek aan aanwervingen, onmogelijke werkomstandigheden en verslechtering van de dienstverlening.
In het geval van de OCMW’s is deze situatie nog verergerd door het besluit van de regering-Di Rupo (PS) van zo’n tien jaar geleden om tienduizenden werklozen naar de OCMW’s te duwen op kosten van de gemeenten (terwijl er belastingvoordelen werden gegeven aan veel grote bedrijven). Dit is precies wat de toekomstige regering van De Wever (N-VA) opnieuw wil doen, door de werkloosheidsuitkeringen te beperken tot twee jaar!
Maar armoede beheren, kiezen wie te helpen, is altijd oneerlijk en willekeurig!
De echte schandalen liggen elders: belastingen die de lonen verlagen! Het is het bezuinigingsbeleid dat de financiële markten ten goede komt! En het zijn de miljarden cadeaus aan kapitalisten, die er niet voor terugdeinzen om tienduizenden mensen te ontslaan, werkloosheid en ellende te creëren en het overleven van een heel deel van de werkende bevolking afhankelijk te maken van sociale bijstand!