De Belgische Staat, in het hart van een Europa dat zogenaamd de “kampioen van de democratie” is, respecteert zijn eigen wetten niet! Eind augustus had de regering beslist huisvesting te weigeren aan alleenstaande mannen die asiel hebben aangevraagd. Op 13 september heeft de Raad van State, de instelling die geacht wordt te controleren of regeringsbeslissingen wettig zijn, deze instructie opgeschort. Zo moest de maatregel, die onwettig werd geacht, worden opgeschort. Maar laat maar! Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V) verklaarde simpelweg dat ze haar besluit handhaafde.
Als de regering er geen probleem mee heeft om haar eigen wetten met voeten te treden terwijl ze beweert democratisch te zijn, dan is dat omdat de democratie die ze beweert te verdedigen nep is!
De wetten en regels die zijn vastgelegd gelden alleen als het de kapitalisten, de grote bazen en de regering goed uitkomt. Onze buren in Frankrijk zagen hoe Macron een verhoging van de pensioenleeftijd doordrukte, tegen de mening van de meerderheid van de bevolking en de leden van het parlement in, omdat het grootkapitaal het had besloten.
Overal negeren de aandeelhouders van grote bedrijven de wet of veranderen ze die om hun eigen belangen te dienen. De chemische multinational Bayer, die al drie keer is veroordeeld om boeren te compenseren die ziek zijn geworden door het onkruidbestrijdingsmiddel Roundup (glyfosaat), had geen moeite om de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid een advies te laten uitbrengen om glyfosaat nog tien jaar langer op de markt te houden. En in de bouw gaat er bijvoorbeeld geen dag voorbij zonder dat er een wet inzake veiligheid op het werk wordt overtreden!
Omgekeerd gebruikt het grootkapitaal de wet tegen werkers wanneer het hen uitkomt. Wanneer de regering beslist om de brandstofprijzen uit de indexatieberekening te halen om de loonstijgingen te beperken, geeft ze een geschenk aan bedrijven die deze nieuwe wet gewoon gebruiken om de lonen aan te vallen. We zagen dit ook toen Delhaize deurwaarders van de Justitie heeft mogen sturen naar de piketten. Wetten worden door grote bazen gebruikt om te proberen werkers te verpletteren en worden snel vergeten als een belemmering op winst vormen.
Wat alleen asielzoekers betreft, is het algemeen bekend dat de meeste nieuwkomers die geen regularisatie krijgen, zwart werken. Dit geldt ook voor grote bedrijven in de bouw en de horeca, die officieel ‘onderbezet’ zijn maar toch op volle toeren draaien en mannen en vrouwen uitbuiten die, omdat ze geen papieren hebben, geen andere keuze hebben dan de meest ondankbare en laagstbetaalde baantjes te accepteren, als ze al een loon krijgen. Hier knijpen aandeelhouders, politie en rechters een oogje dicht.
Nicole de Moor, die eind augustus besloot geen alleenstaande mannen meer te huisvesten, weet dit. Net zoals ze weet dat het heel goed mogelijk is om leegstaande gebouwen te vinden om asielzoekers in te huisvesten. Ze beweert dat er een tekort aan plaatsen is, maar ze weet ook dat er plaatsen gecreëerd kunnen worden. Vooral omdat we al jaren weten dat het aantal asielzoekers toeneemt en zal blijven toenemen door de groeiende armoede en oorlogen in de zuidelijke landen en ook in Oekraïne.
Hebben we een tekort aan middelen? Maar landen als Kenia, met een BBP per inwoner dat 25 keer kleiner is dan dat van België, nemen elk jaar meer asielzoekers op. Als de regering dat weigert, is dat uit politieke demagogie, om de verdeeldheid binnen de bevolking te vergroten. Net zoals het de politieke wil is van de Vlaamse regering om een derde van haar budget van 2022 te besteden aan subsidies voor bedrijven, of van de Belgische Staat om de militaire uitgaven te verhogen ten koste van budgetten voor openbare diensten die nuttig zijn voor de hele bevolking.
En het zijn diezelfde leiders, die een aanfluiting maken van hun zogenaamde democratie, die vervolgens aankondigen dat er bezuinigd moet worden (op diensten die nuttig zijn voor de bevolking, bijvoorbeeld) om de aankoop van militair materieel te financieren dat naar Oekraïne wordt gestuurd om “de Westerse democratische waarden te verdedigen”.
Het is in het belang van werksters en werkers overal om de hypocrisie van de heersers en het bedrog van hun “democratie” aan de kaak te stellen. Zodat wanneer hun crises en oorlogen miljoenen mannen en vrouwen in opstand zullen brengen, het arbeiderskamp zich ervan bewust is dat de wettelijke façade van deze zogenaamde democratie de lading niet dekt. En dat het kapitalisme, dat geleid wordt door een minderheid van parasieten, omvergeworpen moet worden en dat het privébezit van kapitaal en grote bedrijven afgeschaft moet worden, zodat de hele bevolking echt kan beslissen.