20% van het kobalt in de batterijen die worden gebruikt in de elektrische auto’s van BMW komt uit Marokko, met name uit de Bou-Azzer mijn die wordt geëxploiteerd door Managem, een bedrijf dat wordt gecontroleerd door de holdingmaatschappij van de koning van Marokko.
BMW mag zijn auto’s dan tegen nog hogere prijzen verkopen in naam van een “duurzame” en “ethische” toeleveringsketen, maar de realiteit ter plaatse vertelt een ander verhaal. Een onderzoek door verschillende Duitse en Marokkaanse media meldt arsenicumvervuiling in de nabijgelegen rivier, 40 keer hoger dan de grenswaarden van de Wereldgezondheidsorganisatie. Met dramatische gevolgen voor de bevolking.
Werkers hebben geen beschermende uitrusting, zoals maskers, en geen opleiding om hen voor de risico’s te waarschuwen. Contracten zijn nooit voor de lange termijn, zodat arbeiders zich niet tegen het bedrijf kunnen keren als ze beginnen te lijden aan silicose en aan gevolgen van vergiftiging voor hun gezondheid.
De Bou-Azzer mijn is al in bedrijf sinds de jaren 1930, toen het nog onder Frans koloniaal bewind stond. De mijn produceert 7.000 ton arseen per jaar, dat in veel pesticiden wordt gebruikt, en 2.000 ton kobalt, voornamelijk voor batterijen van elektrische auto’s.
BMW, Renault en andere bedrijven zullen manieren vinden om hun imago te verbeteren zodra de journalisten vertrokken zijn. Maar de vakbonds- en arbeidersmilitanten die deze gebeurtenissen bij de journalisten aan het licht brachten, zijn er nog steeds en worden geconfronteerd met de reacties van de bazen…
Dit toont eens te meer aan dat, voor een echt duurzame wereld waar mensen van hun werk kunnen leven in plaats van erdoor te sterven, arbeiders over de hele wereld de macht moeten grijpen en zelf moeten beslissen over de werking van de economie.