In Bergen, Vorst, Molenbeek en Schaarbeek (Brussel) heeft de PTB/PVDA ingestemd met een coalitie met de PS. Na campagne te hebben gevoerd met een “breukprogramma” heeft de PTB/PVDA de voorwaarden van de PS aanvaard, een partij die al 50 jaar bezuinigingen en opofferingen rechtvaardigt. De nationale leiding van de PTB/PVDA zegt dat ze zich buiten de onderhandelingen heeft gehouden en het aan haar lokale kandidaten heeft overgelaten om toekomstige problemen, waaronder gemeentelijke tekorten, aan te pakken. Dit is wat PTB/PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw terecht “een belangrijk politiek keerpunt” noemt. “Vandaag bewijzen we dat stemmen op de PTB-PVDA een nuttige stem is”. Maar nuttig waarvoor? Om werkers de illusie te geven dat ze hun lot kunnen veranderen door verkiezingen! Toch legt Raoul Hedebouw zelf uit in interviews met buitenlandse kranten dat “de echte macht er niet is [in het parlement], of zelfs in de ministeries. Het zit in economische kringen, in de lobby’s […]”, en aan de krant Le Soir, in 2023, dat ‘de echte macht niet in het parlement zit […]’.
De PTB gaat door met de dubbelzinnige houding. Tegen de kiezers zeggen de gemeenteraadsleden: “We zullen ons beleid moeten opleggen via mobilisatie”. Tegen journalisten legt Hebebouw uit dat “het voor ons een plezier is geweest om samen te hebben kunnen discussiëren” met de PS in Bergen, en in Vorst zegt hij dat “we blij zijn om ons bij deze coalitie aan te sluiten en samen te kunnen werken aan concrete projecten”.
Maar wat “heel concreet” is, is de chantage door ING en de banken, die weigeren leningen te verstrekken aan de gemeenten. Het is het beleid van de regeringen dat steeds meer lasten op de schouders van de lokale overheden legt, zoals de financiering van lokale pensioenen, nood- en politiezones, of het leefloon voor werklozen die verstoken blijven van een werkloosheidsuitkering.
Door de gemeenten te gebruiken als instrumenten om bezuinigingsbeleid op te leggen, proberen de regeringen de reacties van de bevolking te versnipperen. Hoe kunnen PTB/PVDA-raadsleden de arbeiders helpen om uit deze val te geraken, als de partij de illusie verdedigt dat er meer PTB/PVDA-raadsleden nodig zijn, zowel in het Parlement als in de gemeenten, en dat ze moeten deelnemen aan meerderheden?