Het patronale offensief in de distributiesector gaat door. Na de verzelfstandiging van de Mestdagh-winkels, de sluiting van de Makro-winkels en de geplande franchising van Delhaize, is Colruyt van plan zijn Dreamland- en Dreambaby-winkels te herstructureren, met het risico op 200 extra werklozen. De hele arbeidswereld ligt onder vuur.
De kapitalisten versnellen het tempo van hun aanvallen om hun winsten te beschermen tegen de crisis. De toename van de niet-gewerkte dagen, zoals in de auto-industrie, het schrappen van banen, zoals bij ASK Romein (Antwerpen) of bij Avery Denisson (Soignies), en de explosie van de prijzen maken deel uit van dezelfde patronale vastbeslotenheid om de winsten op peil te houden ten koste van de lonen.
Het kapitalistische offensief wordt intensiever nu de bazen zich in een sterke positie voelen. Afgelopen juni gaven 70.000 werkers gehoor aan de vakbondsoproep in Brussel om de koopkracht te verdedigen. In september maakte de bourgeoisie zich nog zorgen over de mogelijkheid van een woedebeweging die de vakbondsleiding zou overspoelen. Maar op dit moment weegt het ontbreken van een algemene beweging op het moreel van de werkers En dit versterkt de bazen.
Toch zijn er in veel bedrijven werkers in staking gegaan: bij Delhaize, Mestdagh, Avery Dennison, BPost, Ryanair, de TEC, de NMBS, in ziekenhuizen, op de luchthaven van Charleroi, bij de VRT, en vele andere. Deze stakingen staan los van elkaar terwijl de problemen overal dezelfde zijn: lage lonen, gebrek aan aanwerving, ontslagen, minachting van de directie… Sommige bedrijven worden gedwongen enkele toegevingen te doen.
Maar tegenover het offensief van de bazen, zoals dat in de distributiesector, is de enige mogelijkheid samen te komen en de stakingen uit te breiden naar andere bedrijven en andere sectoren, om een groot deel van de arbeidswereld erbij betrokken te krijgen. En de bazen bang voor een algemene staking te maken… want we hebben allemaal dezelfde problemen!
Dit vooruitzicht kan alleen van de werkers zelf komen. Van hen die, zonder de syndicale leidingen af te wachten, en zelfs vaak tegen hen in, proberen hun collega’s, hun vrienden, hun familie te overtuigen van de noodzaak de strijd uit te breiden en te verenigen, onder controle van de arbeiders zelf. Er is geen andere oplossing.
De kapitalisten vallen de koopkracht van de hele bevolking aan, wat de crisis versterkt en de consumptie verder vermindert, wat de kapitalisten aanzet tot nieuwe aanvallen op banen en lonen! Dit is een slang die in zijn eigen staart bijt!
Alleen een collectief offensief van de werkers kan de vlucht naar voren van de kapitalisten stoppen. Omdat ze klaar zijn om heel ver te gaan! De president van Arquus, een Franse wapenfabrikant, zei te hopen op een overgang naar een “oorlogseconomie”. Voor veel kapitalisten, waaronder de wapenhandelaren, is het vooruitzicht van oorlogen een zegen om hun winsten te verhogen. Ze scharen zich achter de NAVO-officieren die massale verhogingen van de militaire uitgaven vragen. En ze vinden de slaafse oren van de regeringen.
Regeringen verhogen de militaire budgetten, voeren de militaire dienst weer in, zoals in Zweden, of de “burgerdienst”, zoals in Frankrijk, en leiden steeds meer jongeren op voor “defensieberoepen”, zoals in België. De bourgeoisie probeert de bevolking te dwingen om met de oorlog in te stemmen, en de geesten van de jonge mensen te veroveren.
Nationalisme, of het nu Waals, Vlaams of Belgisch is, blijft het wapen van de bourgeoisie, die de bevolking achter de belangen van de kapitalisten wil scharen. 1 mei is de internationale dag van de arbeidersstrijd. Het zal een gelegenheid zijn om eraan te herinneren dat arbeiders over de hele wereld klassenbroeders zijn. Dat ze in alle bedrijven, alle sectoren en alle landen dezelfde belangen hebben! En dat de arbeidersklasse, verenigd in de strijd en ervan bewust dat zij de bourgeoisie de macht moet ontnemen, de enige kracht is die de mensheid kan bevrijden van kapitalistische barbarij, van de uitbuiting, de oorlog en alle onderdrukkingen!