Op dinsdag 20 augustus, na 5 weken vakantie en werkloosheid, zijn de 3.000 werkers van de Audi-fabriek en van de toeleveranciers op een vergadering opgeroepen door de vakbonden, de eerste sinds de aankondiging van de grote herstructurering die eigenlijk een complete sluiting kan worden.
Toch zijn in de eerste week tientallen of soms honderdtallen werkers samengekomen, na oproepen op sociale netwerken.
Op 20 augustus, voor enkele 400 werkers, hebben de syndicale permanenten hun toespraken voorgelezen vanuit de eerste verdieping van de parking. De toon was bedoeld om strijdvaardig te zijn, maar ze hebben ook verklaard dat “men moet geen illusie koesteren, er zullen ontslagen komen”. Wat eigenlijk toonde dat ze op voorhand de onderwerping aanvaarden aan het dictaat van de aandeelhouders.
Behalve een verre betoging op 16 september is geen enkele afspraak gegeven om zich te organiseren en zich voor te bereiden om zich te verdedigen. De werkers die bedreigd worden met ontslag, worden opgeroepen om allemaal samen te staan achter de vakbonden met de onderhandelingen als enig doel.
Wat voor goeds kan er uitkomen uit een onderhandeling zonder krachtsverhouding ten voordele van de werkers? Niet veel… of zelfs niets! En veel werkers voelen het. De directie van Audi toont al maanden dat ze niks geeft om de argumenten van de syndicale leidingen, niet meer dan om de verkozenen van de politieke partijen. Alleen tellen de winsten van de aandeelhouders!
Drie dagen later, op vrijdag 23 augustus, nodigde de directie van Audi het personeel uit op een vergadering. Niet op de fabriek, neen! Ze blijft gesloten, de werkers mogen niet binnen zelfs niet om naar toilet te gaan. De vergadering heeft in Vorst Nationaal plaatsgevonden, de concertzaal die in de buurt ligt, voor 1.300 werkers. Wat een welkom! Een groot aantal politieagenten, de badges werden gecontroleerd, er waren fouilleringen… de vertegenwoordigers van de aandeelhouders zijn echt bang voor de werkers!
Veel werkers waren gechoqueerd: « ze behandelen ons als criminelen, dat is schandalig”. Maar ze merkten ook op dat eigenlijk “de directie ons niet binnen de fabriek wil laten. Ze vreest dat we boos worden”.
Een minderheid werkers en délégués hadden de patronale vergadering geboycot en waren voor de fabriekspoort samengekomen. “Dit is hier dat we moeten staan. Als ze met ons willen spreken, moet dat op de fabriek!”.
Binnen de patronale vergadering hebben de directeurs en woordvoerders achter hun lessenaars veel moeite gehad om te spreken, ze werden zwaar en gedurende lange minuten uitgefloten. Hun geklets bracht geen enkele nieuwe informatie en bijna elke zin werd verdronken in het gejouw: “Verraders”, “Dieven”, … Maar ze worden dik betaald om als bliksemafleiders te dienen en de miljarden winst van de aandeelhouders te beschermen.
Vaste contracten, toeleveranciers en uitzendkrachten: de verdeeldheden die door de directie en de vakbonden worden gevoed
Een deel van de werkers uit de toeleveranciersbedrijven die op de vestiging aanwezig zijn, is vanaf maandag 19 augustus samengekomen voor de hoofdingang van Audi.
Met lonen die 30% lager liggen dan deze van Audi en werkomstandigheden die vaak harder zijn, weten de werkers uit de toeleveranciersbedrijven dat ze zullen vergeten worden, als ze niet van zich laten horen.
Audi blijft voor het moment de lonen te betalen, maar de werkers uit de toeleveranciersbedrijven worden werkloos gezet wegens overmacht. Dit betekent 35% verlies op een loon dat al niet genoeg is en het vooruitzicht van extra belastingen moeten betalen, later. Hun directies geven hen geen informatie, met het voorwendsel dat ze zelf niets weten wat de toekomst van Audi betreft… wat eigenlijk waar kan zijn! Maar waarom zouden ze de lonen niet blijven betalen door van de winsten te nemen die hun leiders gedurende jaren ook op kap van het werk van de arbeiders hebben opgestapeld?
Voor de vergadering van het personeel die georganiseerd wordt door de directie van Audi, was de toegang aan hen geweigerd. Wat de syndicale leidingen betreft, als de permanenten van bij Audi de éénheid met de toeleveranciers in hun toespraken hebben beweerd, in werkelijkheid weigeren ze zelfs een gemeenschappelijke vergadering te organiseren met de délégués van de toeleveranciersbedrijven.
Maar de werkers van Audi die zich niet willen laten ontslaan zonder zich te verdedigen, zullen in de werkers van de toelevering werkers vinden die zeer vastbesloten zijn.
Uitzendkrachten
De uitzendkrachten zijn al in maart ontslagen, en voor de syndicale onderhandelaars, ze zijn geen deel meer van het probleem!
Maar de ontslagen uitzendkrachten, of ze nu van Audi of van de toeleveranciers zijn, hebben hetzelfde probleem, maar dan erger dan hun collega’s met vaste contracten: zonder lonen kan men niet leven!
Hun ontslag, bij Audi zoals bij alle toeleveranciers, maakt deel van het herstructureringsplan en van de verdeelstrategie van de directie. Voor de vaste contracten van wie het contract helemaal niet meer “vast” is, betekent het aanvaarden van de verdeeldheid het zich overgeven met handen en voeten gebonden aan de wil van de baas.
Een kleine groep uitzendkrachten die bij de toeleveranciers is ontslagen blijft van zich te laten horen met vastbeslotenheid om het onrecht niet te aanvaarden. Temeer omdat ze vaste contracten hadden moeten krijgen, maar dat de directie de collectieve arbeidsovereenkomsten die ze had getekend niet heeft nageleefd.
Uitzendkrachten, vaste contracten, toeleveranciers of Audi, alle werkers hebben hun loon nodig. En allemaal hebben meegedaan aan het vullen van de zakken van de aandeelhouders van de toeleveranciersbedrijven en van de VW-groep die in 2023 een nieuwe record nettowinst heeft gemaakt. Het is allemaal samen dat men hen zal laten boeten!