Hoeveel wagens per uur?
Sinds 17 september is de fabriek opnieuw open en hebben 70 à 80% van de werkers het werk hervatten. Tot nu toe gaat de productie niet boen de 2 of 3 auto’s per uur. In sommige plaatsen kan me niet meer doen vanwege tekort aan personeel.
De directie wil premies betalen aan de vrijwilligers die bereid zijn de gaatjes te vullen. Maar ze botst tot nu toe tegen een stille verzet.
Dinsdag 2 oktober hebben vakbonden en directie de fase 2 van de Renault-procedure geopend, waarbij de onderhandeling over het “sociaal” luik zal gaan. De directie heeft een eerste cijfer voor de sluitingsvergoeding die ze bereid zou zijn te betalen: bruto 2.500 € per jaar anciënniteit, met een maximum op 66.500 euro. Dit is zelfs niet de helft van de premies in 2006-2007, toen het bedrijfslogo van VW in Audi veranderd is.
De werkonderbrekingen zijn onmiddellijk en spontaan geworden geweest. Uit vrees uit opnieuw een lock-out te krijgen hebben de werkers toch het werk hervat. En voor velen, met de vastberadenheid om de gevraagde productie te maken. Sommigen waren voor het stoppen en de fabriek te bezetten. Maar voor het moment is de vastbeslotenheid er niet.
Toch in veel ateliers wordt er veel gediscussieerd over het aantal wagens dat men bereid zijn te produceren. Er zijn ook verschillende standpunten over het bedrag van de premie en de middelen om die te verkrijgen. De nood aan discussie en organisatie om samen te kunnen beslissen wordt voelbaar en kleine vergaderingen vinden spontaan plaats. Vanaf volgende week zal men inderdaad het hoofd bieden aan de druk die geoefend wordt door de directie die de productie wil verhogen.
De toeleveranciers wijzen de weg
Het tentendorp van de toeleveranciers is er nog steeds. Hun directies hebben de Renault-procedure nog niet geactiveerd. De toestand is extreem vaag, en verschilt van bedrijf tot bedrijf. Tijdens een buitengewone ondernemingsraad op woensdag 3 oktober, bij Rhenus en Plastic Omnium, heeft de directie geantwoord dat “er een sociaal plan zal zijn”, zonder bedragen noch timing te geven. Bij Imperial (DP World) die de meeste werkers groepeert “kan” de directeur “niets zeggen”…
De permanente secretaris van het Metaal-ABVV van Brabant heeft het project van een “Audi-wet” overgenomen. Deze wet is zogenaamd bedoeld om de bedrijven te verplichten de werkers uit de toeleveringsbedrijven mee te tellen in het sociaal plan. Gedragen door PVDA/PTB en PS maakt zo’n wet geen kans om te ontstaan, en nog minder om tegen Audi toegepast te worden.
De permanent werd tot verantwoording geroepen door een groep Audi-werkers. Aan de ene kant uitten ze kriskras wantrouw tegenover de vakbonden omdat veel werkers voelen dat ze niet goed worden beluisterd of vertegenwoordigd. Aan de andere kant de vrees van deze werkers om de “pot” (die nog niet bestaat) te moeten delen met de toeleveranciers.
Zo heeft de partij-politieke misbruik van de zorg van de toeleveranciers de verdeeldheid alleen maar versterkt.
Gezien het gebrek aan reactie van hun respectieve directies en de beginnende verdeeldheid, begonnen de toeleveranciers demonstraties te organiseren in de fabriek. Ze richtten zich tot alle arbeiders “ongeacht het logo dat ze op hun jas droegen”. “Er is niet maar één envelop”, legden ze uit, “er zijn er meerdere”, en “we zijn hier om samen te vechten voor ‘het sociaal plan van de eeuw’!”
Hun waardigheid en vastberadenheid kunnen niet anders dan op zijn minst de minderheid van werkers raken die niet bereid zijn zich neer te leggen bij ontslag zonder te proberen hun huid zo duur mogelijk te verdedigen. Hun demonstratie kreeg een passief maar bewonderend en sympathiek onthaal van een deel van de assemblagewerkers.