In het congres van het ABVV op vrijdag 3 oktober was er veel sprake van “strijd”, van “verzet” en “mobilisatie”. Naast deze subiet strijdvaardig toon blijft hun politiek, die de wetten van de patronale wereld helemaal niet aanklaagt, dezelfde. En dit is duidelijk in het feit dat de socialistische ministers en oud-ministers die erbij zaten, hen hebben toegejuicht, om dan terug te gaan naar hun vergaderingen waar ze een bezuinigingsbudget opmaken voor de werkers in Wallonië…
Maar de syndicale apparaten hebben redenen om te vrezen voor aanvallen tegen hun posten door diegenen die in de Staten en in de sociale zekerheid regeren.
Als de vakbonden ermee zouden begonnen te mobiliseren, zou het eerst en vooral zijn om hun eigen belangen te verdedigen. Maar de werkers zouden wel gelijk hebben om van zo’n gelegenheid te profiteren om de redenen van hun woede te laten horen en hun eigen doeleinden naar voren te brengen, in het bijzonder om de ontslagen tegen te houden en de verergering van de uitbuiting te stoppen.