Socialisme of barbarie

De onthoofding van een Amerikaanse journalist die live op Internet werd getoond en de toevlucht van de bevolkingen die tot de religieuze minderheid van de Yézidi’s behoren, geven enkel maar een klein overzicht van de gruwelijkheden die de bevolking in Irak moeten verduren. Gruweldaden die komen bovenop de bombardementen van de bevolking in Gaza door het Israëlische leger, de bloedbaden In Syrië, de moorddadige verwoestingen tussen concurrerende bendes in Libië en de nationalistische confrontaties in Oekraïne.

Maar als er over religieuze fanatisme wordt gesproken, over etnische oorlogen tussen verschillende fracties die zich op de Islam beroepen, of nog tussen Joden en Arabieren, alsof het een vraag was van godsdienst of barbaarse volkeren, zijn de barbaren eerder te vinden bij de leiders van de imperialistische landen en bij hun grote bedrijven.

Het is sinds decennia dat de imperialistische leiders uit Engeland, de V.S., Frankrijk en Europa, de Staten en de volkeren uit de hele regio van het Nabije en Midden Oosten tegen elkaar uitspelen om hun eigen overheersing te behouden. En ze hebben hetzelfde gedaan in zwart Afrika en in Azië.

De bewapening van Irak van Saddam Hoessein in de jaren 80 om Iran tegen te streven, en de twee oorlogen tegen Irak die hebben gevolgd, zijn maar een deel van dit verhaal. Na de eerste decennia oorlog die meer dan 2 000 miljard dollars heeft gekost, hebben zelfs de wijken van de hoofdstad Bagdad niet altijd elektriciteit. Veel scholen zijn vernield, leerkrachten zijn dood of hebben gevlucht, naar school gaan is zijn leven op spel zetten. Het zijn de imperialistische leiders die deze landen eeuwen terug hebben gebracht!

Het enige dat in dit land niet ontbreekt zijn wapens. En het is weer het enige antwoord dat de leiders van de Westerse landen vinden: bombardementen en wapenopleveringen, deze keer voor de Koerdische milities. Dit onderdrukte volk zal op zijn beurt als kanonnenvlees dienen voor het imperialisme met als enig resultaat nog een oorlog bij de oorlog brengen.

En de rol van de Israëlische Staat die door de imperialistische mogendheden gesubsidieerd en bewapend wordt, past precies in diezelfde « verdeel en heers » politiek. Hun leiders handelen niet alleen voor hun eigen rekening maar ook voor de rekening van de Westerse grote mogendheden waarvan de trusts winst maken zowel met ondergrondse rijkdom in olie als met de wapenverkoop.

En de andere Staten van de omgeving, Arabisch deze keer, zijn niet beter. De multinationals verlenen hun leiders genoeg om in overvloed te leven, terwijl een groot deel van de bevolkingen in de ellende creperen. Ter herinnering: als de blokkade in Gaza door Israël wordt opgelegd, wordt die dan ook door Egypte, een land waarvan het leger door de V.S. bewapend en gefinancierd wordt en dat een onverbiddelijke dictatuur uitoefent tegen de armen.

De hele mechaniek van het kapitalistische wereldsysteem berust op dat allemaal: oorlogen en bloedbaden, juist daar waar de rijkdom in grondstoffen zit. En dit om aan de andere kant van de wereld het mogelijk te maken dat de kapitalistische leiders gerust in hun zetels in New York, Londen, Parijs, Berlijn of Brussel miljarden bij hun miljarden kunnen opstapelen om ze dan te verspillen in een ongeziene luxe of in de speculatie. De grote financiële maatschappijen hebben overal hun voeten in het bloed.

Ook dichterbij ons komt er oorlogsrumoer uit Oekraïne te horen. En daar ook heeft het te maken met de overheersing over delfstofrijkdom uit de streek. De hypocriete schoften die de Europese Unie en de V.S. leiden en die miljardairs à la Porosjenko en zijn nationalistische politiek steunen, spreken van « democratie » en « vrijheid ». Voor de werkende bevolking van dit land betekent dit gewoon de oorlog en een grote achteruitgang van hun levensomstandigheden.

Hier, voor het moment, stellen de kapitalisten zich tevreden ermee ons de werkloosheid, de bezuinigingspolitiek en de sociale achteruitgang op te leggen. Maar laten we niet vergeten dat het diezelfde kapitalisten zijn die de gewone mensen de oorlog doen verduren in Irak, in Gaza of in Oekraïne.

Oorlog is voor veel volkeren de toestand van vandaag in dit barbaarse systeem. Maar hij kan ook onze toekomst worden. De reportages over het begin van de eerste wereldoorlog tonen hoe snel miljoenen arbeiders en boeren gemobiliseerd zijn om dan in kanonnenvlees veranderd te worden. Acht miljoen doden in de eerste wereldoorlog, niet voor het vaderland, noch voor de verdediging van de vrijheid, wel om het mogelijk te maken voor de concurrerende kapitalistische wilde beesten om hun deel van het lijk van hun slachtoffer groter te maken.

Het kapitalisme is na twee wereldoorlogen niet beter geworden, maar is schadelijk gebleven en op een nog grotere schaal. De mensheid zal vrede kennen alleen met het einde van dit barbaarse systeem.