Tegenover kapitalisme in crisis, moeten de werkers hun gemeenschappelijke belangen verdedigen

Overal ter wereld zinkt de wereld weg in een economische en politieke crisis en vele landen zijn op weg naar een ramp. De oorlog in Oekraïne verergert de ineenstorting van een kapitalisme dat het niet meer kan, en er komen steeds meer onderbrekingen in de voorziening vanuit Rusland en Oekraïne.

De kapitalisten, die op een lange afname van de activiteit rekenen, gaan speculeren in plaats van te investeren in productie. Door te speculeren op energie, grondstoffen en voedingsmiddelen verergeren zij de tekorten en veroorzaken zij een uit de hand lopende inflatie! Voedseltekorten en hongersnood zullen snel nog eens 100 miljoen mensen treffen.

En in rijke landen zoals hier zijn de verwarmingsrekeningen verdubbeld, evenals de brandstofrekeningen voor auto’s; de huren, verzekeringen, levensmiddelen en leningtarieven blijven stijgen, lonen volstaan niet! Je hebt minstens €500 meer nodig om rond te komen! Samen met de reële indexering van de lonen op de prijzen!

Op hun beurt maken de banken hiervan gebruik om hun rentetarieven te verhogen, ook ten koste van de toch al zeer arme landen. Sri Lanka, Nigeria, Pakistan, Ghana en vele andere landen gebruiken nu al meer dan 50% van hun inkomen om rente op hun schuld te betalen.

Zo houden ze genoeg geld over om een repressief regime in stand te houden en hun volk uit te buiten of zelfs te verpletteren als het probeert in opstand te komen. 

De kapitalistische veroorzakers van voedseltekorten kennen geen grenzen in hun minachting voor de bevolking van arme landen, maar ook in Europa zullen de Staten proberen de bevolking te laten opdraaien voor de schulden, door te snijden in de sociale uitgaven en essentiële diensten zoals brand- en overstromingsbescherming af te breken.

En de gevolgen van de kapitalistische crisis houden daar niet op. De wereldmarkt kan niet langer uitbreiden. Dus van handelsoorlogen om de markt van een zwakkere concurrent over te nemen, eindigt het kapitalisme in oorlog met tanks, geweren… en soldaten. Dit zijn de fundamentele redenen voor de oorlog in Oekraïne. 

Na de ineenstorting van de USSR in 1991 namen de westerse kapitalistische Staten de economieën van de landen rond Rusland over, en droomden ze ervan Oekraïne… en later Rusland te overheersen. Dit werd niet aanvaard door Poetin en de heersende bureaucratie in Rusland.

De Russische leiders wilden de opmars van de NAVO en de westerse landen in Oekraïne stoppen met de meest barbaarse methoden, door een broederoorlog te beginnen en door in Rusland zelf een nog gewelddadiger dictatuur op te leggen om de oppositie de mond te snoeren.

Nu het Russische leger zijn zwakte heeft getoond en er niet in geslaagd is de Oekraïense regering omver te werpen, bereiden de NAVO en de westerse Staten zich voor om Rusland zo veel mogelijk te verzwakken, door het Oekraïense leger te voorzien van zware wapens, bepantsering, drones, enz.

De westerse kapitalisten verzwakken Rusland met de levens en het bloed van het Oekraïense volk! Maar aan ons, als zij ons niet vragen ons leven te geven – nog niet – zij zullen ons willen laten betalen voor de miljarden aan militaire voorraden die zij aan Oekraïne hebben geleverd!

Reeds hier vraagt de patronale bond VBO de regeringen de vennootschapsbelastingen te verlagen, de automatische loonindexering af te schaffen en – zoals zij zeggen – het sociaal overleg te « moderniseren », d.w.z. de vakbonden te verzwakken.

Maar ondanks de crisis, ondanks de daling van de productie, hebben de aandeelhouders van banken en grote bedrijven hun winsten toch zien stijgen! Om hen te bedanken hebben ze zelfs de beloning van CEO’s met 31% verhoogd! 

Dus moeten werkers zich meer dan ooit voorbereiden om zichzelf te verdedigen. Het is noodzakelijk dat de werkers zich organiseren en het eens worden over hun essentiële eisen: banen, lonen, arbeidsomstandigheden, productprijzen…

De werkers moeten ook weigeren zich te laten misleiden door de redevoeringen van de bazen over het concurrentievermogen, over de verdediging van België, Europa, Vlaanderen of Wallonië… om zich te verenigen voor de strijd die zeker zal komen. 

Daarvoor hebben we ook een arbeiderspartij nodig die bereid is zo ver te gaan als de arbeiders bereid zijn te gaan, ook naar een arbeidersmacht die het kapitalisme omver zal werpen.