De vakbonden roepen op tot drie stakingsdagen eind november.
Op 24 november in het openbaar vervoer. Op 25 november in de openbare diensten. Ze roepen op tot een interprofessionele staking op 26 november.
Welke vooruitzichten voor de stakingen?
Maar een regeringswissel zal geen bescherming bieden tegen de aanvallen van de regering. In Frankrijk vallen regeringen en worden ze opgevolgd door andere, maar ze blijven bezuinigen op de sociale uitgaven. In Engeland is het de linkse regering onder leiding van Keir Starmer die bezuinigingsmaatregelen oplegt… En in België weten we al dat de situatie niet anders is: als de PS aan de macht was, zou zij ook een bezuinigingsbeleid voeren, zoals Di Rupo in 2014 deed door tienduizenden werkers uit te sluiten van een werkloosheidsuitkering!
Het zijn de kapitalisten die boven de regeringen om dit beleid beslissen.
Met de strategie van de syndicale leidingen kan men zich niet verdedigen !
De secretaris-generaal van het Waalse ABVV, Jean-François Tamellini, geeft dit toe in de pers wanneer hij het over de regering heeft: “Met deze mensen valt niet te onderhandelen. Het is niet omdat we het niet proberen, maar ze willen gewoon niet onderhandelen. “.
Bert Engelaar, voorzitter van het Vlaamse ABVV en secretaris-generaal van het ABVV, sluit zich hierbij aan. Over de stakingen zegt hij: ”Als de regering een evenwichtiger voorstel op tafel zou leggen en ons ten minste zou uitnodigen om te onderhandelen, zouden we niet onze toevlucht hoeven te nemen tot dergelijke [stakingen]”.
De gezamenlijke oproep van het ABVV, ACV en ACLBV zegt niet anders: “Deze [bezuinigings]maatregelen zijn nog niet aangenomen, er is nog tijd om ze aan te passen”.
De syndicale leidingen willen alleen maar de bezuinigingsmaatregelen beperken, zodat ze minder ernstige maatregelen hoeven te ondergaan. Maar dat duurt nu al 50 jaar, en van minder erg naar minder erg gaan we steeds meer naar ellende!
Van de winsten van de kapitalisten nemen!
In feite zijn bezuinigingsmaatregelen niet nodig. Het is niet nodig om te bezuinigen door de bevolking te verarmen!
Werkers zijn nog nooit zo productief en talrijk geweest. De geproduceerde rijkdom neemt alleen maar toe. Vanuit economisch oogpunt zou dat ruimschoots voldoende zijn om alle kostenstijgingen, zoals die in verband met de vergrijzing van de bevolking of de opvang van vluchtelingen, te compenseren. Maar de door de werkers geproduceerde rijkdom wordt niet gebruikt voor de behoeften van de bevolking. Ze wordt steeds meer in beslag genomen door een minderheid van kapitalisten.
De werkers worden armer omdat het systeem in crisis verkeert, maar de kapitalisten willen hun winsten verhogen. Ze laten de werkers betalen voor de stijging van de winsten door hen steeds intensiever uit te buiten. Daarom ontslaan ze mensen, verhogen ze de prijzen zonder de lonen te verhogen en eisen ze van de regeringen dat ze bezuinigingsmaatregelen opleggen. Ook om hun winsten te verdedigen verhogen ze de militaire budgetten: ze bereiden zich voor om de economische oorlog om markten en grondstoffen om te zetten in een echte oorlog!
Maar het is niet aan de werkers om te betalen voor de crisis van het systeem! Er is geld genoeg!
Om ons te verdedigen tegen de aanvallen van de regering en het patronaat en om loonsverhogingen, nieuwe aanwervingen en sociale diensten die nuttig zijn voor de bevolking te financieren, moeten we van de winsten van de kapitalisten nemen!