De actie Offshore Leaks van een groep internationale onderzoeksjournalisten heeft een tipje van de sluier gelicht over de belastingontduiking in de wereld. Voor België hebben de journalisten 1600 rekeningen geteld in de fiscale paradijzen. Elke bank heeft er tientallen, en zelfs honderden, dochtermaatschappijen en stelt haar welgestelde klanten deze diensten systematisch voor.
Alleen al voor België is er sprake van 80 miljard euro die de fiscus jaarlijks ontsnapt. Dat is meer dan de federale begroting! Offshore Leaks schat het totale bedrag van het geld dat in de fiscale paradijzen wordt geplaatst rond 20 à 30 duizend miljard dollars! Dat is twee keer het BBP (het geheel van de in één jaar geproduceerde rijkdom) van de Europese Unie, één van de rijkste delen van de wereld!
De regeringen die voor het moment een rampzalige bezuinigingspolitiek voeren tegen de werkende mensen, om een schuld terug te betalen die in 2008 gemaakt is om de banken en grote bedrijven in crisis te redden, zouden dus duidelijk het geld kunnen vinden om ze terug te betalen, als ze dat al zouden willen. Maar dat is precies de rol van de regeringen: de winst van enkelen veiligstellen door de werkers voor de crisis te doen opdraaien, zelfs als deze politiek de crisis nog verergert en dit de toekomst van één of meerdere generatie opoffert.
Dat de Franse minister van de begroting, Cahuzac, zijn eigen fortuin in Zwitserland en dan in Singapore veiligstelde, terwijl hij de bevolking opofferingen preekte, is maar één voorbeeld van zijn vakmanschap als leugenaar; de eerste kwaliteit van de uitvoerders van het vuil werk van de burgerij die aan het hoofd van de Staat zit. Het is de dienaar die zijn meester nadoet. Maar zelfs met de veronderstelling dat alle andere ministers en in het bijzonder de Belgische ministers hun belastingen eerlijk betalen, verandert dat niets aan de steeds hardere uitbuiting voor de meerderheid van de loontrekkenden arbeiders, bedienden, leerkrachten, gezondheids en vervoerspersoneel die als enig doel heeft de rijken en de bedrijven nog meer te laten verrijken op een onvoorstelbare manier.
Tegenover het schandaal van Offshore Leaks en Cahuzac hebben de politici alleen het woord “transparantie” in de mond. De fiscale paradijzen moeten afgebouwd worden, het is tijd voor samenwerking en moralisatie, om data met Zwitserland of Luxemburg uit te wisselen…
Het is gewoon het vervolg van de holle woorden die in 2008 door dezelfde politici of door hun voorgangers waren geuit over “het moraliseren van de banken” en “de controle op de financiën”, met het resultaat dat we nu zien.
Men moet deze holle woorden maar vergelijken met de werkelijke toestand bij het ministerie van financiën waar er zelfs computers ontbreken en waar de nieuwe hervormingen de sluiting van lokale belastingkantoren voorzien. De belastinginspectie bereidt zich voor om 3000 zelfstandigen en kleine maatschappijen in de vrije beroepen te controleren, maar de banken, de grote maatschappijen en de grote fortuinen hebben steeds alle middelen om hun rijkdom te verbergen. Het zijn precies deze die bepalend zijn voor de economie gezien hun enorm grote kapitalen die generaties lang door uitbuiting opgestapeld zijn. Het zijn zij die de middelen hebben om op de delokalisatie te spelen, om een regio, een land te verarmen door bedrijfssluiting, en zelfs om een oorlog in Afrika of in Azië te steunen.
De 1600 rekeningen met Belgische namen die in de fiscale paradijzen gevonden zijn behoren allemaal tot bedrijven en hun eigenaars. Maar het zijn al deze patronale kringen en hun politiek personeel die ons constant uitleggen dat de arbeidskosten te hoog zijn, die druk uitoefent tegen de indexering van de lonen, pensioenen wil verlagen en in de uitkeringen van de werklozen snoeit. Kortom, ze doen alles om de werkers die werkloos zijn als luie parasieten af te schilderen, terwijl het deze miljardairs zijn die de parasieten zijn!
Ze hebben lef. Het zijn niet de werkers, gepensioneerden of werklozen die op de financiën wegen, maar de rijken! Het zijn integendeel de werkers die de rijkdom creëren! Het is de vrucht van hun werk dat in de fiscale paradijzen en speculatie zo wordt verduisterd, met als enig gevolg crisissen en het opsouperen en het vernielen van de rijkdom.
De werkers zullen het bestaan van deze handvol,luie parasieten op hun rug niet eeuwig verdragen. Wanneer ze zullen opstaan, zullen de leugens van de burgerij de werkers niet tegenhouden al deze kleine en grote oplichterijen aan het licht te brengen en haar te stoppen.
Alleen de werkers kunnen het, gewoon omdat ze de enigen zijn die hier belang bij hebben.