Voor veel werkers is dit niet langer houdbaar. En het ergste moet nog komen. Van de bakker tot de restauranthouder, iedereen vertelt ons dat ze hun prijzen zullen moeten verhogen om de stijging van de grondstoffen op te vangen. En de energieprijzen zullen hoog blijven zolang speculanten kunnen profiteren van de spanningen over gas en olie als gevolg van de oorlog in Oekraïne.
Onze portefeuille herinnert ons, dag na dag, aan de ernst van de situatie. Wij meten het ook aan de verstoring van de toeleveringsketens en de desorganisatie in de bedrijven. Je hoeft dus geen econoom of specialist in internationale betrekkingen te zijn om te beseffen dat de wereld een fase van acute crisis ingaat. We moeten bereid zijn onze koopkracht te verdedigen.
Wat de politici inflatie noemen, is niets anders dan een extra heffing op de werkers ten voordele van de kapitalistische minderheid die de economie beheerst. Want de prijzen gaan niet vanzelf omhoog. Het patronaat van grote bedrijven bepaalt zijn prijzen. Zij hebben dus de macht om de verhogingen die zij ondergaan, door te berekenen. Dit is een manier om winsten en dividenden, d.w.z. de inkomens van de rijksten, te indexeren aan de inflatie, maar dat wordt de werkers ontzegd.
De bazen zijn vastbesloten hun winsten veilig te stellen door de werkers te laten betalen. Begin mei kondigden de Belgische bazen, bij monde van het VBO, hun plan aan om de arbeidswereld aan te vallen. Het plan, “Horizon België 2030” genaamd, voorziet onder meer in de afschaffing van de automatische indexering van de lonen, de afschaffing van het ambtenarenstatuut, de afschaffing van hun pensioenregeling en de vergemakkelijking van hun ontslag. Zij willen ook de vennootschapsbelasting verlagen tot 20%. En zij willen de vakbonden verzwakken door ze rechtspersoonlijkheid te geven, de bescherming van vakbondsleden te verminderen en het beheer van de werkloosheid af te nemen.
De maatregelen die de regering voor de werkers heeft genomen, zijn slechts schijn. De indexering van de lonen in de overheidsdiensten met 2%, die naar verwachting in mei zal plaatsvinden, maakt het officiële inflatiecijfer van meer dan 8% in april nog niet eens goed. En de verlaging van de BTW op energie, de verlenging van het sociale tarief… zijn slechts aalmoezen die in het beste geval de rekeningen met een paar honderd euro verlichten en uiteindelijk indirecte financiering van energieproducenten zijn. Ze verhullen het echte probleem: de astronomische winsten van deze bedrijven.
Regeringsmaatregelen staan altijd in dienst van de bourgeoisie. Hetzelfde geldt voor fiscale maatregelen. Zo zou de door de minister van Financiën voorgenomen hervorming, die de loonbrief van de werkers zou moeten “verbeteren” door de inkomstenbelasting te verlagen, kunnen worden gefinancierd door de maaltijdcheques af te schaffen, het kindergeld te belasten, de BTW tot 22% te verhogen en de overheidsuitgaven met 1,9 miljard euro te verminderen. Kortom, door uit de ene zak te halen wat ze in de andere stoppen. En nergens is er sprake om van de winsten te nemen.
Om “onze loonbrief te verbeteren”, is de enige oplossing het opleggen van loonsverhogingen. En dat hangt in de eerste plaats van onszelf af, van het collectieve machtsevenwicht dat wij tegen het grootkapitaal zullen kunnen opbouwen. Want in zijn zakken zit het geld.
We kunnen de crisis niet voorkomen en de prijsstijging niet tegenhouden, maar we kunnen wel vechten om te voorkomen dat we ervoor moeten betalen. In tegenstelling tot kapitalisten hebben wij geen marge, geen miljarden in reserve, wij hebben al onze koopkracht nodig!
De vakbonden roepen op tot een demonstratie op 20 juni voor koopkracht. De syndicale leidingen pleiten voor de afschaffing van de wet van 1996, die naar hun zeggen hen belet over loonsverhogingen te onderhandelen. Maar wet of geen wet, de bazen weigeren hun winsten te verminderen.
Daarom moeten we opnieuw de weg vinden naar algemene en vastberaden strijd om ze te laten betalen. Een demonstratie zal niet volstaan om de machtsverhoudingen te veranderen, maar we kunnen wel van de gelegenheid gebruik maken om ons te mobiliseren en onze eisen naar voren te brengen: als de prijzen stijgen, laat dan de lonen, uitkeringen en pensioenen in dezelfde verhouding stijgen!