Achter de politieke crisis schuilt de crisis van het kapitalisme

De tango van de regeringsvorming gaat voort met trage en ingewikkelde stappen. En wie kan nu zeggen of er ooit een regeringscoalitie wel of niet zal komen.

Nochtans is het zeker dat de punten in de nota van Magnette die een klein beetje in het voordeel gaan van de werkers, door geen enkele coalitie zullen toegepast worden. Magnette zou al enkele “blauwe strepen” gezet hebben om de VLD tevreden te stellen.

Maar boven de partijen heeft Pieter Timmermans, de baas van de patronale vakbond VBO, gesproken om eraan te herinneren dat het uitgesloten was dat het patronaat een loonsverhoging aanvaardt, of zelfs extra ruimte voor de onderhandelingen met de vakbonden.

Wat het 1500 euro minimumpensioen, als het ooit komt, zou dat alleen gelden voor een volledige loopbaan (op 67). Iets dat zeer weinig werkers zullen kennen. In het beste geval zal zo’n misleidend bedrag ertoe dienen de belangrijke aanval verbergen die de vorige regering gestart heeft en die de volgende regering zal voortzetten.  Maar in geen enkel geval zullen deze misleidende maatregelen weerhouden steeds grotere delen van de bevolking in de armoede terecht te komen.

Als de PS aan de federale regering meedoet, zal dat opnieuw zijn om te bezuinigen, ook al moet het met “bloedend hart” gebeuren… Maar door het tegendeel van zijn beloftes toe te passen.  Men moet niet vergeten dat de N-VA in 2011 niet deelnam aan de regering Di Rupo… die nochtans al het programma van de N-VA heeft toegepast. In het bijzonder een Staatshervorming die een gigantisch bezuinigingsplan met rampzalige gevolgen was, die de werkers van de gewestelijke overheidsdiensten en hun gebruikers blijven verduren.  Dit is ook de jacht op werklozen, die tienduizenden jonge werklozen, ontslagen werkers en vrouwen van hun rechten heeft ontzegd, en die dan de files bij het OCMW langer heeft gemaakt.  De PS heeft voor “notionele interestaftrek” gestemd die het mogelijk maakt voor de grote bedrijven de belasting te ontduiken, voor het redden van de banken met miljarden overheidsgeld, en voor alle dalingen van “patronale lasten” die ertoe hebben bijgedragen de sociale zekerheidsfonds leeg te maken.

Maar eigenlijk zit men al een stap verder.

Alle opofferingen die de gewone mensen opgelegd krijgen, de ontmanteling van de openbare diensten, de plundering van de sociale zekerheid, hebben de winsten van de bedrijven enorm groot gemaakt.   Maar de kapitalisten hebben die niet in de productie en in de tewerkstelling geïnvesteerd, want de markt is niet zeker genoeg en de winsten minder sappig.  De winsten hebben de speculatie gevoed… en zijn in de bankcrisis van tien jaar geleden uitgemond.  Sindsdien hebben duizenden miljard dollars en euro’s overheidsgeld gediend om het financieel systeem te steunen.  En alle winsten die uit de hardere uitbuiting van de bevolkingen verkregen zijn, hebben de speculatie steeds groter gemaakt, nog groter dan het niveau van voor de bankcrisis.

Vandaag wordt de economie meer dan ooit afhankelijk van de speculatie. De vonk die de volgende krach zal ontketenen, kan op even welk moment komen.  De economische oorlog wordt steeds harder tussen de kapitalistische groepen en hun Staten die hen steunen. En die kan uiteindelijk in militaire conflicten uitmonden, in het bijzonder tussen de V.S. en China.

De politieke instabiliteit is zelf een gevolg van deze economische instabiliteit. De ene versterkt de andere en omgekeerd. In Groot-Brittannië is de anti-Europese demagogie door alle Britse partijen gebruikt om hun verantwoordelijkheden en die van het kapitalisme beter te verbergen in de ellende die de werkers en de arme bevolking treft.  Nu hebben ze alle controle verloren en het land zit in de impasse van de Brexit.

Ook in België kan de communautaire demagogie uitmonden in een dergelijke eindeloze spiraal.  In 1961 heeft het Waalse nationalisme gediend om de grootste staking sinds de oorlog naar een impasse te leiden. Dit heeft uitgemond in de eerste Staatshervorming, die dan door vijf anderen gevolgd is en dat instabiel land heeft gecreëerd met 3 gewesten, 3 gemeenschappen en 6 parlementen en regeringen.

De werkers, waar ze nu vandaan komen, kunnen niet meer rekenen op politieke beloftes, links noch rechts, die nooit zullen waargemaakt worden. De werkers moeten zich voorbereiden hun banen, lonen en pensioenen te verdedigen.  En terug naar de revolutionaire stroming van de arbeidersbeweging te keren om de mensheid van dat rampzalig systeem te ontdoen!

9 500 banen weg

De directie van Audi heeft net het schrappen van 9500 banen in Duitsland aangekondigd.  In het plan moet voor 2025 bijna 1 op 6 baan verdwijnen, zonder de talrijke werkers van de toeleveranciers mee te tellen noch de honderden uitzendarbeiders die natuurlijk ook getroffen zullen worden.

Dieselgate, handelsoorlog, economische vertraging in China, start van elektrische motoren… Al deze oorzaken worden door het patronaat opgesomd. Maar voor geen enkele zijn de werkers verantwoordelijk.  Waarom dan zouden het de werkers zijn die ervoor moeten opdraaien?