Opkomst van extreemrechts: onze toekomst hangt niet van de verkiezingen af, wel van onze strijd!

De gesprekken tussen de N-VA en het Vlaams Belang heb­ben meer dan een maand geduurd. Wat hadden ze elkaar te vertellen ? Zeker niet veel over een minimum­pensioen van 1500 euro. Noch over het dringend aan­wer­ven van personeel in de zieken- en rusthuizen om het “sociaal Vlaanderen” die ze beloofden waar te maken. 

Tegenover het diskrediet van al de partijen die elkaar aan de macht hebben afgelost, heeft het Vlaams Belang de rol kunnen spelen van de verdediger van de “gewone volk”. Maar in het programma van het Vlaams Belang leest men dat het “een competitief en aantrekkelijk Vlaanderen wil voor de buitenlandse investeerders”. Met andere woorden: productieve, zeer flexibele en goedkope werkers! Daarom is het Vlaams Belang voor een verlaging van de vennootschapsbelasting en van de sociale bijdragen, voor besparingen in de sociale Zeker­heid en tegen loonsverhogingen. Met een andere ver­pak­king is zijn programma hetzelfde als dat van alle voorafgaande regeringen: aan de armen nemen om aan de rijken te geven. 

Volgens het Vlaams Belang zou de toestand van de Vlaamse bevolking beter zijn als Vlaanderen niet zou moeten betalen voor het arme Wallonië.  Vroeger zei de N-VA hetzelfde. Maar met de N-VA in de federale en gewestelijke regeringen zijn de belastingen van 33,9 naar 25% overgegaan en het patronaat heeft van nieuwe verlagingen van sociale bijdragen kunnen profiteren… terwijl de sociale Zekerheid een recordtekort heeft bereikt. Daarentegen hebben de werkers in Vlaanderen hun pensioenen zien dalen, hun brugpensioen in werkloosheid met sanctie zien veranderen, de arbeids­contracten steeds onzekerder worden, de toegang tot zorg moeilijker worden, het kindergeld dalen, de studies van de kinderen steeds duurder worden, ….

Dit is om haar verantwoordelijkheid te verbergen dat de N-VA een afleidingsmanoeuvre heeft gedaan door een fictief gevaar aan te wijzen: het migratiepact van de V.N. Zo heeft de N-VA een sfeer gecreëerd die zeer voordelig is aan extreemrechts.

Wat de andere “democratische” partijen betreft, spelen ze ook de komedie: zij zouden de veront­waardigde verdedigers van de democratie zijn. Maar als het Vlaams Belang kan hopen de sanitaire cordon te breken  en toegang te krijgen tot het regeringsvoeder­bakje, is het omdat de repressieve politiek die hij voorstelt ten opzichte van de migranten al grotendeels toegepast is in België en Europa.  Met een zogenaamde respectabiliteit hebben alle Europese regeringen Europa in een fort veranderd en hebben ze allemaal gelogen door te zeggen dat onze levenstandaard bedreigd wordt door de migranten! Dit is vals! De mannen en vrouwen die oorlog en ellende ontvluchten zijn in geen geval de mensen die de bedrijven sluiten, die banen schrappen, de lonen blokkeren en de sociale Zekerheid afbreken! Het zijn de bazen en de regeringen die direct verant­woordelijk zijn voor de moeilijkheden van de werkers.

De eerste maatregelen tegen immigratie in de jaren 90 zijn door Jean Gol, toen leider van de PRL, de oude MR, genomen. Met andere woorden door iemand uit dezelfde politieke familie als Patrick Dewael die zich voordoet als een “bolwerk” tegen extreemrechts! Wat de socialistische partijen betreft, door aan alle bezuinigingspolitiek en privatiseringen mee te doen, hebben ze de socialistische en antiracistische ideeën in diskrediet gebracht.  Precies de ideeën van de arbeiders­beweging die bewust was van het gevaar van de verdeling. En door in de jaren 70 Wallonië en Vlaanderen te verdelen, hebben ze de weg vrijgemaakt voor het nationalisme en de opkomst van extreemrechts.

De nationalisten en het extreemrechts zullen geen oplossing brengen voor de werkers.  Integendeel zullen ze ten dienste van de kapitalisten staan die koste wat het kost hun winsten willen behouden ondanks de crisis.  Een kapitalistische klasse die oproep zal doen op strengere, gewelddadige methodes, om op te treden tegen de werkers die niet meer zullen willen opdraaien voor de volgende crisis.  Onmenselijke methodes die vandaag op migranten worden toegepast zullen door de kapitalisten gebruikt worden, met de hulp van extreemrechts, tegen de werkers die zich verzetten, tegen vakbondsmannen en communistische militanten! In zo’n toestand is het nutteloos om over fascisme te roepen.  Het zijn niet de democratische partijen, noch de politie, noch de justitie ten dienste van het patronaat, die zich zullen verzetten tegen de opkomst van het fascisme als men zover gaat. De traditionele partijen zijn te toegewijd aan het kapitalistische systeem om de enige realistische oplossing te bedenken: de organisatie van de arbeidersklasse en de zelfverdediging tegen de bedreiging van extreemrechts. De werkers, of ze nu van Wallonië, Vlaanderen of een ander land komen, hebben maar één oplossing om hun bestaan te beschermen: de collectieve strijd tegen uitbuiting en tegen de macht van de kapitalistische klasse voorbereiden.