Tegenover de aanval van het patronaat en van de regering moeten de werkende mensen tegenaanvallen

Na de eisen van het patronaat heeft de federale regering deze zomer een reeks maatregelen genomen die allemaal in dezelfde richting gaan: de winsten verhogen ten nadeel van de lonen en van de loontrekkenden.

Onder de bedrieglijke naam “Jobs deal” verergert de regering de degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen; terwijl het pensioen al tot 67 jaar opgetrokken is, zal het vervroegd pensioen alleen vanaf 63 jaar met 42 jaren loopbaan mogelijk worden; de bruggepensioneerden zullen beschikbaar moeten zijn op de arbeidsmarkt; het bedrag van het brugpensioen zal verminderd worden; tijdskrediet op 55 jaar zal geschrapt worden, men zal tot 60 moeten wachten om er voordeel uit te halen; enz.

De regering rechtvaardigt deze maatregelen door te verwijzen naar de moeilijkheden die de bedrijven hebben om aan te werven! Er zouden 140 000 vacatures zijn. Mochten deze banen echt bestaan, zouden er van de 450 000 volledig werklozen toch 300 000 overblijven, zonder al diegenen mee te tellen die geen baan hebben, maar al niet meer als werkloze meegeteld worden, omdat ze hun recht op uitkering al kwijt zijn!

Neen, ze willen een maximale druk uitoefenen op de werklozen om hen de meeste precaire en slecht betaalde banen te doen aanvaarden. Eigenlijk willen ze de werkloosheidsuitkeringen beperken om cadeaus aan de bedrijven te kunnen verhogen.

Maar dit duwt duizenden ontslagen werkers naar het OCMW, naar de ellende, en sommigen naar de straat en de dakloosheid. Gaan we hen doen? Ons duwen naar de werkloosheid en naar steeds moeilijkere levens?

Op dezelfde manier, om de zakken van de werkers leeg te maken, zouden het patronaat en de regering ook graag willen “de lonen koppelen aan de productiviteit” en de automatische loonsverhoging in functie van de anciënniteit, waar dat bestaat, schrappen. Het voorwendsel? Een einde te maken aan de discriminatie tegenover de jongeren! Met zo’n maatregel zouden de lonen van de ouderen dalen… en die van de jongeren zouden gewoon niet verhogen! Dit zou alleen voordelig zijn voor het patronaat en de aandeelhouders! Gaan we hen laten doen?

Volgens de Franse krant l’Express bezitten de 10 grootste fortuinen in België meer dan 65 miljard euro. Met een bruto loon van 3400 euro per maand zouden er 40 000 werkers gedurende 40 jaar kunnen betaald worden! En dit zou alleen een klein deel van de door de miljonairs opgestapelde rijkdom kosten.

Men zou bijvoorbeeld Albert Frère de helft van zijn fortuin kunnen ontnemen,hij zou nog steeds zichzelf kunnen laten verzorgen in privé klinieken. Dit is niet het geval voor veel zieken die de besparingsmaatregelen van de regering in de gezondheidssector ondergaan! En dit is niet het geval voor de werkers die met schamele pensioenen moeten rondkomen!

Het zijn toch generaties werkers die deze fortuinen hebben gemaakt! Dit zou alleen rechtvaardig zijn dat ze tot algemeen belang zouden dienen!

Maar het patronaat heeft er nooit genoeg van! De federale regering wenst “De vakbonden uitkleden na 2019” volgens uit een artikel in het Franstalige blad Le Soir. N-VA en MR hadden al aangekondigd dat ze de betaling van de werkloosheids- en ziekte-uitkeringen aan de vakbonden en mutualiteiten zouden afnemen. Dit zou meer geld zijn voor de banken en verzekeringen om te beheren, meer winsten dus… en dit zou de vakbonden verzwakken.

Natuurlijk verdedigen de leiders van de vakbonden de werkers al lang niet meer. Maar achter de vakbonden viseren het patronaat en de regering alle werkers. Om de werkloosheidsuitkeringen in de tijd te beperken en te verlagen, en ook om de terugbetalingen van de sociale zekerheid te verminderen. De PS was er al mee begonnen toen ze in de federale regering zat, de andere partijen gaan nu door met dezelfde politiek tegen de werkers en ze versnellen die nog meer.

Dan is een ruime en vastbesloten tegenaanval van de werkende mensen nodig, om de regering en het patronaat terug te dringen.

De vakbonden hebben 3 actiedagen aangekondigd, samen of apart. Men zal natuurlijk hieraan moeten deelnemen. Maar men weet dat dit niet genoeg zal zijn, want de leiders van de vakbonden wensen niet met sterke acties beginnen omdat ze bang zijn niet meer uitgenodigd te worden om aan de tafel met de bazen en de ministers te zitten voor de zogenaamde onderhandelingen.

Anderen, zoals het Waalse ABVV, stellen voor dat PS, Ecolo en PTB/PVDA samen gaan om na de verkiezingen van 2019 een regeringsmeerderheid te vormen. Maar ook al zo’n verkiezingsmeerderheid mogelijk was, zijn het niet de kamerleden noch de ministers die regeren, maar zij die de fortuinen bezitten.

Om het echt te veranderen, moet men zich voorbereiden de kapitalisten hun fortuinen en hun bedrijven weg te nemen, om de werkers zelf de maatschappij te laten besturen, volgens de behoeften van de bevolkingen en niet volgens de winsten.