In de achtergrond van de « handelsoorlog »: de oorlog tegen de werkers!

Een internationale handelsoorlog – dat spook is aangekomen sinds Donald Trump de invoering heeft aangekondigd van hoge importheffingen op staal, aluminium, wagens, en producten uit China.

Dit kan gewoon nog een grootspraak à la Trump zijn. Maar dit kan ook het begin van een escalatie zijn, want het is duidelijk dat de andere Staten, zeker de grote imperialistische mogendheden, deze maatregelen niet zonder antwoord zouden laten, indien ze uitgevoerd worden. De Europese Unie en China hebben al met een verhoging gedreigd van hun importheffingen op producten uit de Verenigde Staten.

Tegenover de Amerikaanse werkers en werklozen beweert Trump dat de Amerikaanse industrie meer banen zou creëren door die op deze manier te beschermen tegen de Duitse, Chinese of Braziliaanse « dumping ».

Maar in werkelijkheid zouden de gewone mensen in de V.S. de eerste slachtoffers worden van zo’n politiek! Want hogere importheffingen betekenen een prijsverhoging van de ingevoerde goederen, van de Braziliaanse aluminium blik tot de wagen. En als de handelsoorlog werkelijk veroorzaakt word, als alle geïndustrialiseerde landen hun douanerechten op de producten die ze invoeren, zouden verhogen, zullen de prijzen overal stijgen. De crisis en de werkloosheid zouden verergeren.

De Amerikaanse auto- en staalindustrie verklaren dat ze door de hoge prijzen van metaal minder zullen verkopen. Of het nu waar of onwaar is, kondigen ze al de schrapping van tienduizenden banen aan. Hun handelsoorlog is vooral een oorlog die zich tegen de werkers zal keren!

En we moeten er bewust van zijn dat de regeringen hier, of ze nu federaal, gewestelijk of Europees zijn, met de belangen van de Europese werkers spotten net zoals Trump met die van de Amerikaanse werkers. Want alleen de winsten van de banken en van de multinationals tellen.

Dit is lang geleden dat de bedrijven, in alle landen, namens de competitiviteit, banen schrappen, de werkdruk verhogen, de lonen verlagen… Een verergering van de concurrentie in een « handelsoorlog » zou vooral een verergering van de aanval tegen de werkers met zich meebrengen.

Tegenover zo’n handelsoorlog hebben de werkers uit alle landen dezelfde belangen: ze staan aan dezelfde kant. Dit is zeer belangrijk om te weten want na de handelsoorlog komt de gewone oorlog.

Sinds een paar jaar wordt de internationale concurrentie steeds scherper. Want het is onmogelijk om het niveau van de verkoop te behouden, terwijl continenten worden veroordeeld tot de complete ellende, en dat er in de rijke landen steeds meer werkers hun loon verliezen door de werkloosheid.

Zo verminderen de kapitalisten hun eigen verkoop- en dus winstmogelijkheden, wat dan de concurrentie en de strijd onder mekaar voor marktaandelen nog verder verergert. De inconsequenties van Trump hebben niet alleen te doen met zijn persoonlijkheid, ze weerspiegelen de absurditeit van het hele kapitalistische systeem, en zijn oorlogstoon weerspiegelt de brutaliteit van deze steeds hardnekkigere concurrentie.

In de jaren 30 had de economische crisis de kapitalistische Staten aangezet tot diezelfde protectionistische politiek. Daardoor was de crisis erger geworden en de handelsoorlog heeft uiteindelijk de bevolkingen van de hele wereld in een 2de wereldoorlog gegooid.

Deze laatste decennia was het vooral in Afrika en Midden-Oosten dat er eindeloze verschrikkelijke oorlogen plaatsgevonden hebben, wegens de concurrentie rond olie en bodemschatten. De huidige spanningen herinneren ons eraan dat ook wij, in industriële Staten van Europa en Amerika, niet veilig zijn voor de terugkeer van een nieuwe oorlog.

Want het is de werking zelf van het kapitalisme met zijn concurrentie en zijn crisissen die de oorlog in zich draagt, zoals de wolk het onweer in zich draagt, volgens de woorden van de Franse socialist Jean Jaurès op de dag voor de eerste wereldoorlog.

Maar de verschrikkelijke ervaring van de kapitalistische oorlog heeft de werkers ook ertoe aangezet om zich te keren tegen hun eigen generaals en hun eigen kapitalisten. In 1917 in Rusland heeft de arbeidersklasse voor de eerste keer in de geschiedenis een einde gemaakt aan het kapitalisme en is ermee begonnen een maatschappij te bouwen zonder de concurrentie en de uitbuiting, het communisme. Een revolutie die zich vanuit Rusland tot werkers uit alle landen, vijanden of niet, verspreid heeft. En als deze arbeiderservaring uiteindelijk mislukte en in de dictatuur van Stalin veranderde, is het omdat de arbeidersklasse in de andere landen niet heeft gewonnen.

Dit is het revolutionair doel waar we ons moeten aan spiegelen, want dit is de enige vooruitzicht tegenover de ramp waar het kapitalisme de hele mensheid naartoe leidt!