Verbod op ontslagen!

Nogmaals worden honderden werkers aan de deur gezet door een grote groep. Honderden gezinnen die van deze lonen afhangen, zien hun levens op zijn kop.

Carrefour rechtvaardigt deze nieuwe sociale verwoesting door de verandering van het gedrag van de consumenten die minder naar de grote supermarkten zouden gaan. Misschien, maar waarom zijn het de werkers die hiervoor moeten opdraaien?

De dividenden die Carrefour aan zijn aandeelhouders uitdeelt, zijn met bijna 35% in 5 jaar gestegen. In 2016 heeft de groep zijn aandeelhouders meer dan een halve miljard euro gegeven, de tegenwaarde van een bruto loon van 40.000€ voor meer dan 13.000 werkers. Het zijn de aandeelhouders die voor de herstructurering moeten betalen! De werkers moeten hun lonen behouden. In tegenstelling met de aandeelhouders is het hun enig levensmiddel.

Maar sinds de aankondiging van Carrefour zijn de media, de ministers en de vakbonden allemaal in deskundigen van de grote distributie veranderd: de enen verwijten Carrefour deze maatregelen te laat te hebben genomen, de anderen zeggen dat Carrefour slechte maatregelen neemt.

Daardoor isoleren ze Carrefour van de andere werkers, van de banken, van Caterpillar, ArcelorMittal, Ford, … Al deze bedrijven hadden hun (slechte) redenen om banen te schrappen, maar vooral hebben ze allemaal de werkers doen opdraaien om hun aandeelhouders een maximum winst te verzekeren.

De werkers van Carrefour zijn niet alleen. In alle sectoren zijn er werkers die hetzelfde verduren. Het is allemaal samen dat de werkers de krachtsverhouding kunnen bouwen om zich te verdedigen tegen deze verwoestende logica.

Verbod op ontslagen! De regering spreekt van jobs, jobs, jobs, maar ze laat de bedrijven gerust ontslaan. Het verbod op ontslagen om de aderlating te stoppen, zou een minimumvereiste zijn!

Diegenen die bij Carrefour zullen blijven, zullen nog meer moeten werken met een lager loon en met meer onzekerheid. Men heeft dat bij Delhaize gezien, men ziet dat in de banken, men ziet dat overal! De enen die zich kapotwerken terwijl de anderen in de werkloosheid wegrotten? Deze absurditeit profiteert aan de grote aandeelhouders, maar die maakt ons leven zuur. Dan moet het compleet anders: Verdeling van het werk onder iedereen, zonder loonverlies!

Er is geld opdat alle werkers een deftig loon krijgen, zonder hun gezondheid op het werk te verliezen. De rijkdommen moeten eerst diegenen die ze gemaakt hebben, dienen, en dat zijn de werkers uit alle sectors!